Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.
