Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Postřelil ledví má střelami toulu svého.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Neboť nezamítá Pán na věčnost;
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.
