Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Kai kah phaiphabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Ka hingnah te tangrhom ah a det uh kai taengah lungto a omtoem thil.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thiluh.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.
