Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
