Lamentacje 2
1 Jakże zaciemnił Pan córkę Syjonu chmurą w swoim gniewie, zrzucił z nieba [na] ziemię chwałę Izraela, a nie wspomniał na podnóżek swoich nóg w dniu swej zapalczywości!
Mano kaka Ruoth Nyasaye osekumo Nyar Sayun gi mirimbe motwere ka rumbi! Duongʼ mar Israel ma yande otundo nyaka e polo, osewito piny, bende kuom mirimbe ok oseparo ni en raten mar tiende.
2 Pan pochłonął bez litości wszystkie domy Jakuba, zburzył w swej zapalczywości twierdze córki Judy, rzucił je o ziemię i zhańbił królestwo i jego książąt.
Ruoth Nyasaye oseketho mier duto mag Jakobo ka ok odewo; nikech mirimbe osemuko kuonde mochiel motegno mag Nyar Juda. Nokuodo wi jopinyno gi jotende mi odwoko lochgi chien.
3 Odciął w zapalczywości swego gniewu cały róg Izraela, cofnął swoją prawicę od wroga i zapłonął przeciwko Jakubowi jak ogień płonący, który pożera do szczętu wokoło.
Osetieko teko mar jo-Israel gi mirimbe mager, kendo osejwangʼogi e lwet wasikgi. Osewengʼo ka Jakobo kaka mach mager makakni ma wangʼo gik moko duto molwore.
4 Naciągnął swój łuk jak wróg, postawił swoją prawicę jak przeciwnik i zabił wszystkich miłych dla oczu. W namiocie córki Syjonu wylał jak ogień swoją zapalczywość.
Oseywayo atungʼe mar kedo gi joge mana ka gima gin wasike. Kaka jasigu neko, osenego jogo duto mane nenore mabeyo e wangʼ, kendo oseolo mirimbe oko ka mach kuom hemb Nyar Sayun.
5 Pan stał się jak wróg, pochłonął Izraela, pochłonął wszystkie jego pałace, zniszczył jego twierdze i pomnożył płacz i lament u córki Judy.
Ruoth Nyasaye chalo gi jasigu; kendo osetieko Israel! Osemuko ute Israel duto mag ruoth kendo oseketho mieche mochiel motegno. Osemedo ywagruok kod kuyo ne Nyar Juda.
6 Oderwał siłą swój namiot jak ogród, zniszczył swoje mieszkanie. PAN skazał na zapomnienie uroczyste święta i szabaty na Syjonie i w zapalczywości swego gniewu wzgardził królem i kapłanem.
Oseketho kare mar dak mana ka puodho moketh chambe modongʼ nono, kendo osemuko kare mar romo. Jehova Nyasaye osemiyo Sayun wiye owil kod sewni moyier gi Sabatoge; kendo kuom mirimbe mager, osejwangʼo ruoth kaachiel gi jadolo.
7 Pan odrzucił swój ołtarz, zbrzydła mu jego świątynia, wydał w ręce wroga mury jej pałacu. Podnieśli krzyk w domu PANA jak w dzień uroczystego święta.
Ruoth Nyasaye osedagi kendone mar misango kendo jwangʼo kare maler mar lemo. Osechiwo ohinga mag kuonde mag dak e lwet wasigu; gisegoyo koko e od Jehova Nyasaye mana kaka ne itimo e odiechiengʼ mar sawo moyier.
8 PAN postanowił zburzyć mur córki Syjonu, rozciągnął sznur [mierniczy] i nie cofnął swej ręki od zniszczenia. Pogrążył w żałobie baszty i mur, tak że razem omdlewają.
Jehova Nyasaye osechano muko ohinga molworo Nyar Sayun. Oserieyo rapim kendo ne ok ogengʼo lwete mondo kik okethe. Nomiyo chiel ma oko mar dala kod ohinga oyiengni, giduto kaachiel ne gimukore mi gigore piny.
9 Jej bramy zapadły się w ziemię, połamał i pokruszył jej rygle. Jej król i książęta [są] pośród pogan, nie ma już Prawa i jej prorocy nie mają widzenia od PANA.
Dhorangeyene osegore piny molal ei lowo, oseturo lodi mage kendo kethogi. Ruodhe gi jodonge oke e kind ogendini, chik onge koro, to jonabi mage koro ok yud fweny moa kuom Jehova Nyasaye.
10 Starsi córki Syjonu usiedli na ziemi i zamilkli. Posypali prochem swe głowy i przepasali się worami. Dziewice Jerozolimy pochylają do ziemi swoje głowy.
Jodongo mag nyar Sayun, obedo piny kolingʼ thi, gisebuko wiyegi gi buru kendo girwako piende gugru. Nyi Jerusalem osekulo wiyegi piny.
11 Moje oczy osłabły od łez, strwożyły się moje wnętrzności, moja wątroba wylała się na ziemię z powodu zniszczenia córki mojego ludu, [gdy] dzieci i niemowlęta omdlewają na ulicach miasta.
Wangʼa ojony nikech ywak, chunya ool, kendo chandore malit nikech joga osetieki, kendo nyithindo kod nyithindo mayom kech nego e yore mag dala maduongʼ.
12 Mówią swoim matkom: Gdzie [jest] zboże i wino? – gdy mdleją jak zranieni na ulicach miasta i oddają swoją duszę na łonie swoich matek.
Kech negogi e kor minegi, ka jogo mohiny e lweny e yore mag dala maduongʼ, mi gipodhi, omiyo gipenjo minegi niya, “Ere chiemo kod divai?”
13 Kogo na świadka ustanowię? Do kogo cię przyrównam, o córko Jerozolimy? Do kogo cię porównam, abym cię pocieszył, dziewicza córko Syjonu? Twoja klęska bowiem jest wielka jak morze. Któż cię uleczy?
Yaye Nyar Jerusalem, en angʼo madawach kuomi? Koso en angʼo ma dapimigo? Yaye Nyar Sayun mapok ongʼeyo dichwo, en angʼo ma dapimigo, koso en angʼo ma dahoyigo? Adhola ma in-go tut mana ka nam. Ere ngʼama dithiedhnigo?
14 Twoi prorocy przepowiadali ci kłamstwo i marność, a nie odkrywali twojej nieprawości, aby zapobiec twojej niewoli, lecz przepowiadali kłamliwe brzemiona [przyczyniające się do twojego] wygnania.
Fweny mane jonabi magi oneno ne ok adiera, to gin mana miriambo lilo, ne ok ginyisi richoni mondo omi kik teri e twech. To fweny mane ginyisi ne gin mana weche mag miriambo kendo ma wito ji.
15 Klaskają nad tobą w dłonie wszyscy, którzy przechodzą drogą; świstają i kiwają głowami nad córką Jerozolimy, [mówiąc]: Czyż to jest miasto, które nazywano doskonałą pięknością i radością całej ziemi?
Ji duto makadho buti pamo ni lwetegi; gijari kendo gikino wigi kuom gigo mosetimorene Nyar Jerusalem, ka gipenjore niya, “Bende ma e dala maduongʼ ma yande ongʼere ni dala maler, kendo mor mar piny mangima?”
16 Otworzyli przeciw tobie swe usta wszyscy twoi wrogowie, świstają i zgrzytają zębami, mówiąc: Pochłonęliśmy [je]. Oto jest dzień, na który czekaliśmy; znaleźliśmy [i] zobaczyliśmy [go].
Wasiki duto wuoyo marach kuomi; gijari ka gikayo lekegi kagiwacho niya, “Wasetieke chuth. Ma e ndalo mane wasebedo ka warito; adier, osechopo ma wanene.”
17 PAN uczynił, jak postanowił, wypełnił swoje słowo, które zapowiedział w dniach dawnych. Zburzył bez litości, pozwolił wrogowi radować się nad tobą, wywyższył róg twoich przeciwników.
Jehova Nyasaye osetimo gima ne osechano; osechopo mano mane owacho, ma en gima nochiko chon. Osetieki ma ok odewo, kendo osemiyo wasigu goyoni siboi, komedogi teko.
18 Ich serce wołało do Pana. Murze córki Syjonu, wylewaj łzy we dnie i w nocy jak strumień, nie dawaj sobie odpoczynku i niech nie uspokaja się źrenica twego oka.
Chunje ji ywak ni Ruoth Nyasaye. Yaye ohinga mar Nyar Sayun, we pi wangʼi omol ka aora, odiechiengʼ gotieno; kik iywe kata matin, kendo pi wangʼi kik chogi.
19 Wstań, wołaj w nocy na początku straży, wylewaj swe serce jak wodę przed obliczem Pana. Podnoś do niego swe ręce za duszę swych dzieci, które omdlewają z głodu na rogach wszystkich ulic.
Aa malo, ywagi otieno duto, e kindego mag arita ma otieno chakore, kendo weche duto manie chunyi ol oko ka pi e nyim Ruoth Nyasaye. Tingʼ bedeni malo kilame nikech nyithindi, ma kech nego e wangʼ yore duto.
20 Spójrz, PANIE, i zobacz, komu tak uczyniłeś. Czy kobiety mają jeść swój płód, pieszczone niemowlęta? Czy kapłan i prorok mają być zabici w świątyni Pana?
Yaye Jehova Nyasaye winjie wachni: En ngʼa misetimone gima lit machal kama? Bende mon dicham nyithindgi ma giserito maber kama? Koso jodolo gi jonabi dinegi e kama ler mar lemo mar Ruoth Nyasaye adier?
21 Leżą na ziemi, na ulicach, dziecko i starzec. Moje dziewice i moi młodzieńcy polegli od miecza; pobiłeś [ich] w dzień swego gniewu, zabiłeś [ich] bez litości.
Jomatindo gi jomadongo nindo e yore motimo buru; yawuota gi nyiga oseneg gi ligangla. Isenegogi ka in gi mirima kendo isetiekogi ka ok idewo.
22 Zwołałeś zewsząd, jak w dniu święta, moje trwogi, w dniu gniewu PANA nikt nie uszedł, nikt nie ocalał. Tych, których piastowałam i wychowałam, mój wróg wyniszczył.
Ne iluongo masira koa kuonde duto mana ka ji mabiro e nyasi moro maduongʼ. E odiechiengʼ mar mirimb Jehova Nyasaye onge ngʼato mane otony kata mane odongʼ kangima. Kuom joga mane apidho kendo arito, wasika osetieko.
