Lamentacje 2
1 Jakże zaciemnił Pan córkę Syjonu chmurą w swoim gniewie, zrzucił z nieba [na] ziemię chwałę Izraela, a nie wspomniał na podnóżek swoich nóg w dniu swej zapalczywości!
怎麼! 上主竟然發怒，使熙雍女郎暗淡無光! 將以色列的榮華由高天拋在地上! 在他震怒之日，不再想念自己的腳凳!
2 Pan pochłonął bez litości wszystkie domy Jakuba, zburzył w swej zapalczywości twierdze córki Judy, rzucił je o ziemię i zhańbił królestwo i jego książąt.
上主毫不留情地破壞了雅各伯所有的牧場；他滿含怒氣，夷平了猶大女郎的一切保壘，將她的君王及首長推倒在地，加以侮辱。
3 Odciął w zapalczywości swego gniewu cały róg Izraela, cofnął swoją prawicę od wroga i zapłonął przeciwko Jakubowi jak ogień płonący, który pożera do szczętu wokoło.
他怒火炎炎，粉碎了以色列的一切勢力；在仇人前，抽回他的右手；他像吞滅四周的烈火，焚燒了雅各伯；
4 Naciągnął swój łuk jak wróg, postawił swoją prawicę jak przeciwnik i zabił wszystkich miłych dla oczu. W namiocie córki Syjonu wylał jak ogień swoją zapalczywość.
他像敵人一樣，安穩地舉起自己的右手；拉開他的弓。像敵人似的屠殺了一切英俊的少年；在熙雍女郎的帳幕內，發洩了他似火的烈怒。
5 Pan stał się jak wróg, pochłonął Izraela, pochłonął wszystkie jego pałace, zniszczył jego twierdze i pomnożył płacz i lament u córki Judy.
上主好像一個仇人，毀滅了以色列，毀滅了她所有的宮室，蕩平了她的一切保壘，增加猶大女郎的哀號哭泣。
6 Oderwał siłą swój namiot jak ogród, zniszczył swoje mieszkanie. PAN skazał na zapomnienie uroczyste święta i szabaty na Syjonie i w zapalczywości swego gniewu wzgardził królem i kapłanem.
上主像破壞園圃一樣，破壞了他自己的帷幔，毀滅了自己的會幕，使人在熙雍忘卻慶節和安息日；他在烈怒下，廢棄了君王和司祭。
7 Pan odrzucił swój ołtarz, zbrzydła mu jego świątynia, wydał w ręce wroga mury jej pałacu. Podnieśli krzyk w domu PANA jak w dzień uroczystego święta.
上主厭棄了自己的祭壇，嫌惡了自己的聖所；將宮殿的牆垣交在敵人手中，讓他們在上主的殿宇內，叫囂喧嚷，好像節日一樣。
8 PAN postanowił zburzyć mur córki Syjonu, rozciągnął sznur [mierniczy] i nie cofnął swej ręki od zniszczenia. Pogrążył w żałobie baszty i mur, tak że razem omdlewają.
上主已經決意毀壞熙雍女郎的牆垣，既展開了繩索，決不抽回自己的手，直到將它完全推翻，使城郭和保壘哀哭，一同傾覆。
9 Jej bramy zapadły się w ziemię, połamał i pokruszył jej rygle. Jej król i książęta [są] pośród pogan, nie ma już Prawa i jej prorocy nie mają widzenia od PANA.
城門已陷於地中，上主已折斷她的門閂，她的君王首長，流落異鄉，再沒有法律；她的眾先知也不再獲得上主的神視。
10 Starsi córki Syjonu usiedli na ziemi i zamilkli. Posypali prochem swe głowy i przepasali się worami. Dziewice Jerozolimy pochylają do ziemi swoje głowy.
熙雍女郎的眾長老，坐在地上默然不語，頭上撒上灰土，腰間束著麻衣；耶路撒冷的處女都俯首至地。
11 Moje oczy osłabły od łez, strwożyły się moje wnętrzności, moja wątroba wylała się na ziemię z powodu zniszczenia córki mojego ludu, [gdy] dzieci i niemowlęta omdlewają na ulicach miasta.
我的眼痛哭，至於失明，五內沸騰，肝腦塗地。眼見我的女兒──人民遭受摧殘，眼看著幼童乳兒昏厥在城中的街道上。
12 Mówią swoim matkom: Gdzie [jest] zboże i wino? – gdy mdleją jak zranieni na ulicach miasta i oddają swoją duszę na łonie swoich matek.
他們對母親說：「那裏有餅有酒﹖」他們在城中的街道上，正奄奄一息，有如受傷的人，在母親的懷中，氣絕夭折!
13 Kogo na świadka ustanowię? Do kogo cię przyrównam, o córko Jerozolimy? Do kogo cię porównam, abym cię pocieszył, dziewicza córko Syjonu? Twoja klęska bowiem jest wielka jak morze. Któż cię uleczy?
耶路撒冷女郎! 我可用什麼來譬喻你，拿什麼來比擬你呢﹖處女，熙雍女郎! 我可用什麼來幫助你，拿什麼來安慰你呢﹖因為你的創傷，浩大如海，又有誰能夠治愈你﹖
14 Twoi prorocy przepowiadali ci kłamstwo i marność, a nie odkrywali twojej nieprawości, aby zapobiec twojej niewoli, lecz przepowiadali kłamliwe brzemiona [przyczyniające się do twojego] wygnania.
你的眾先知有關你的神視，盡是虛幻欺詐；他們從未揭露你的罪惡，以挽回你的命運；他們關於你所提供的神諭，盡是虛幻和騙局。
15 Klaskają nad tobą w dłonie wszyscy, którzy przechodzą drogą; świstają i kiwają głowami nad córką Jerozolimy, [mówiąc]: Czyż to jest miasto, które nazywano doskonałą pięknością i radością całej ziemi?
所有過路的人，都向你鼓掌，向耶路撒冷女郎噓唏，且搖頭說：「難道這就是人人所說美麗無比，全世界的喜悅﹖」
16 Otworzyli przeciw tobie swe usta wszyscy twoi wrogowie, świstają i zgrzytają zębami, mówiąc: Pochłonęliśmy [je]. Oto jest dzień, na który czekaliśmy; znaleźliśmy [i] zobaczyliśmy [go].
你的仇人都向你張開口，噓唏而切齒說：「我們終於吞滅了她! 這就是我們所期待的一日，我們終於得到手，終於看見了! 」
17 PAN uczynił, jak postanowił, wypełnił swoje słowo, które zapowiedział w dniach dawnych. Zburzył bez litości, pozwolił wrogowi radować się nad tobą, wywyższył róg twoich przeciwników.
上主實踐了自己的計劃，完成了他昔日所宣告的斷語；實行破壞，毫無憐憫，使仇人幸災樂禍，使敵人高舉他的角。
18 Ich serce wołało do Pana. Murze córki Syjonu, wylewaj łzy we dnie i w nocy jak strumień, nie dawaj sobie odpoczynku i niech nie uspokaja się źrenica twego oka.
處女，熙雍女郎! 你應該從心裏呼號上主；白天黑夜，讓眼淚像江河般地湧流，不要歇息也不要讓你的眼睛休息。
19 Wstań, wołaj w nocy na początku straży, wylewaj swe serce jak wodę przed obliczem Pana. Podnoś do niego swe ręce za duszę swych dzieci, które omdlewają z głodu na rogach wszystkich ulic.
夜間每到交更時分，你該起來哀禱，像傾水似的，向上主傾訴你心；應為了你嬰兒的性命，向上主舉起你的雙手，因為他們因饑餓而昏迷街頭!
20 Spójrz, PANIE, i zobacz, komu tak uczyniłeś. Czy kobiety mają jeść swój płód, pieszczone niemowlęta? Czy kapłan i prorok mają być zabici w świątyni Pana?
上主，請你迴目憐視! 你這樣做，究竟是對付誰呢﹖難道婦女應該吃掉自己的兒子﹖吃掉自己孕育的嬰兒﹖難道在上主的聖所裏，應該殺死司祭和先知﹖
21 Leżą na ziemi, na ulicach, dziecko i starzec. Moje dziewice i moi młodzieńcy polegli od miecza; pobiłeś [ich] w dzień swego gniewu, zabiłeś [ich] bez litości.
街上遍地躺臥的，盡是孩童和老人；喪身刀下的，盡是我的處女和少年；在你震怒之日，你斬殺誅戮，毫不留情。
22 Zwołałeś zewsząd, jak w dniu święta, moje trwogi, w dniu gniewu PANA nikt nie uszedł, nikt nie ocalał. Tych, których piastowałam i wychowałam, mój wróg wyniszczył.
你由四方給我召來施行恐怖的人，好像過節一樣；在上主發怒之日，無人能夠逃脫，或者幸免；我孕育撫養的，我的仇人都殺盡滅絕。
