Jozuego 18
1 Wtedy całe zgromadzenie synów Izraela zebrało się w Szilo i wznieśli tam Namiot Zgromadzenia, gdyż ziemia została przez nich opanowana.
Pea ko e kakai kotoa pē ʻoe fānau ʻa ʻIsileli naʻa nau fakakātoa ʻakinautolu ʻi Sailo, ʻonau fokotuʻu ʻi ai ʻae fale fehikitaki ʻoe kakai. Pea naʻe fakavaivai ʻae fonua ʻi honau ʻao.
2 A pozostało wśród synów Izraela siedem pokoleń, którym nie przydzielono ich dziedzictwa.
Pea naʻe kei toe ʻi he fānau ʻa ʻIsileli ʻae faʻahinga ʻe fitu, ʻoku teʻeki maʻu honau tofiʻa.
3 Wtedy Jozue powiedział do synów Izraela: Jak długo będziecie zwlekać z tym, aby wejść i posiąść ziemię, którą dał wam PAN, Bóg waszych ojców?
Pea naʻe pehē ʻe Siosiua ki he fānau ʻa ʻIsileli, “ʻE tuku ʻafē hoʻomou fakatuai ʻo ʻikai ʻalu ke maʻu ʻae fonua, ʻaia kuo foaki kiate kimoutolu ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻo hoʻomou ngaahi tamai?
4 Wybierzcie spośród siebie po trzech mężczyzn [z każdego] pokolenia, których poślę, aby obeszli ziemię i opisali ją według ich dziedzictwa, a potem powrócą do mnie.
Fili meiate kimoutolu ha tangata ʻe toko tolu mei he faʻahinga kotoa pē: pea te u fekauʻi ʻakinautolu, pea kenau tuʻu hake ʻo ʻalu ʻo ʻasi ʻi he fonua, ke fakahā ia ʻo fakatatau ki honau tofiʻa; pea tenau toe haʻu kiate au.
5 I podzielą ją na siedem części: Juda pozostanie w swych granicach na południu, a dom Józefa pozostanie w swych granicach na północy.
Pea kenau vahe ia ki he vāhenga ʻe fitu: ʻe nofo ʻa Siuta ʻi honau tofiʻa ʻi he potu tonga, pea ke nofomaʻu ʻae fale ʻo Siosefa ʻi honau tofiʻa ʻi he tokelau.
6 Sporządźcie więc opis ziemi, [dzieląc ją] na siedem części, i przynieście [go] tu do mnie, a ja rzucę dla was losy tu przed PANEM, naszym Bogiem.
Ko ia ke mou fakaasiasi ʻae fonua ʻo vahe fitu, pea ʻomi kiate au hono tohi ʻo fakaʻilonga ki heni, koeʻuhi ke u fai ʻae talotalo kiate kimoutolu ʻi heni ʻi he ʻao ʻo Sihova ko homou ʻOtua.
7 Lewici bowiem nie mają działu pośród was, gdyż ich dziedzictwem jest kapłaństwo PANA; a Gad, Ruben i połowa pokolenia Manassesa otrzymali swe dziedzictwa po wschodniej stronie Jordanu, które dał im Mojżesz, sługa PANA.
Ka ko e kau Livai ʻoku ʻikai hanau tofiʻa ʻiate kimoutolu; he ko e ngāue ʻae taulaʻeiki ʻo Sihova ko honau tofiʻa: pea ko Kata mo Lupeni, mo hono vaeuaʻanga ʻoe faʻahinga ʻo Manase, kuo nau maʻu honau tofiʻa ʻituʻa Sioatani ʻi he potu hahake, ʻaia naʻe foaki ʻe Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova kiate kinautolu.”
8 Wtedy ci mężczyźni wstali i poszli, a Jozue nakazał tym, którzy szli, aby opisali ziemię: Idźcie i obejdźcie ziemię, i opiszcie ją, a potem wróćcie do mnie, a ja rzucę dla was losy przed PANEM tu, w Szilo.
Pea naʻe tuʻu hake ʻae kau tangata, ʻo ʻalu atu; pea naʻe fekau ʻe Siosiua kiate kinautolu naʻe ʻalu ke tohitohi ʻae fonua, ʻo pehē, “ʻAlu ʻo ʻosiki ʻae fonua, pea tohi ia, pea toe haʻu kiate au, koeʻuhi ke u fai ʻae talotalo kiate kimoutolu ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi Sailo.”
9 Odeszli więc ci mężczyźni i obchodzili ziemię, i opisali ją w księdze według miast, [dzieląc] na siedem części; potem wrócili do Jozuego, do obozu w Szilo.
Pea naʻe ʻalu ʻae kau tangata ʻo mole ʻo ʻasi ʻi he fonua, ʻo tohi vahevahe ia ʻi he tohi ko e vahe fitu, ʻo [nau ]toe haʻu kia Siosiua ki he fakataha ki Sailo.
10 I Jozue rzucił dla nich losy w Szilo przed PANEM, i tam podzielił Jozue ziemię synom Izraela według ich przydziałów.
Pea naʻe fai ʻe Siosiua ʻae talotalo moʻonautolu ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi Sailo: pea naʻe vahevahe ʻi ai ʻe Siosiua ʻae fonua ki he fānau ʻa ʻIsileli ʻo fakatatau ki honau ngaahi vahevahe.
11 I padł los dla pokolenia synów Beniamina według ich rodzin, a granica ich losu wypadła między synami Judy a synami Józefa.
Pea ko e tofiʻa ʻoe faʻahinga ʻo Penisimani naʻe ʻalu hake ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga: pea ko e ngataʻanga ʻo honau tofiʻa naʻe hoko atu ʻi he vahaʻa ʻoe fānau ʻa Siuta mo e fānau ʻa Siosefa.
12 Ich granica po stronie północnej zaczynała się od Jordanu, biegła na północne zbocze Jerycha, ciągnęła się przez góry na zachód i kończyła się przy pustyni Bet-Awen.
Pea ko honau ngataʻanga, ʻi he potu tokelau naʻe fai mei Sioatani; pea naʻe ʻalu hake ʻae matafonua ki he potu ʻo Seliko ʻi he potu tokelau, pea ʻalu ʻo mole ʻi he ngaahi moʻunga ʻi he potu lulunga: pea ko hono ngaahi ʻaluʻanga kituaʻā naʻe ʻi he toafa ʻo Pete-ʻAveni.
13 A stamtąd granica biegła do Luz, od strony południowej Luz, czyli Betel, a schodziła do Atarot-Addar pod górę, która leży na południe od dolnego Bet-Choron.
Pea mole hono ngataʻanga mei ai ʻo hanga ki Lusa, ki he potu ʻo Lusa ʻaia ko Peteli ʻi he potu tonga; pea ʻalu hifo ai hono ngataʻanga ki ʻAtaloti ata, ʻo ofi ki he moʻunga ʻoku tuʻu ʻi he potu tonga ki Pete-Holoni ʻi lalo.
14 Potem granica skręcała obok morza na południe od góry położonej naprzeciw Bet-Choron na południu, i kończyła się w Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście synów Judy. To jest strona zachodnia.
Pea naʻe fai atu mei ai ʻae ngataʻanga, ʻo ne ʻalu fakatakatakamilo ki he potu tahi ʻo hanga ki tonga, mei he moʻunga ʻoku tuʻu ʻi he ʻao ʻo Pete-Holoni, ki tonga; pea naʻe aʻu atu hono ngataʻanga ki Kesa-Peali ʻaia ko Kesa-Sialimi, ko e kolo ʻae fānau ʻa Siuta: ko hono potu lulunga ia.
15 Strona zaś południowa [zaczynała się] od końca Kiriat-Jearim; następnie granica biegła na zachód i dochodziła do źródła wód Neftoach.
Pea ko hono ngataʻanga ki tonga, naʻe fai mei he potu ʻo Kesa-Sialimi, pea ʻalu atu kituʻa ʻi he potu lulunga, ʻo mole atu ki he vai ʻo Nefitoa:
16 I granica ta ciągnęła się do końca góry położonej naprzeciw doliny syna Hinnom, leżącej w dolinie Refaim na północy, i schodziła do doliny Hinnom po stronie Jebus na południe, i stamtąd biegła do źródła Rogiel.
Pea naʻe ʻalu hifo hono ngataʻanga ki he muileleu ʻoe moʻunga ʻaia ʻoku tuʻu ʻi he ʻao ʻoe teleʻa ʻoe foha ʻo Henomi, ʻaia ko e teleʻa ʻoe kakai lalahi ʻi he potu tokelau, pea ʻalu hifo ki he teleʻa ʻo Henomi, ki he potu ʻo Sepusi ʻi he potu tonga, pea ʻalu hifo ki Enilokeli.
17 Potem skręcała na północ i dochodziła do En-Szemesz, i dalej do Gelilot, które jest naprzeciw wzniesienia Adummim, stamtąd schodziła do kamienia Bohana, syna Rubena.
Pea naʻe fai atu mei he tokelau, ʻo ʻalu atu ki Eni-Semesi, pea ʻalu atu ʻo hanga ki Kililote, ʻaia ʻoku hangatonu atu ki he hakeʻanga ki ʻAtumima, pea naʻe ʻalu hifo ki he maka ʻo Pohani ko e foha ʻo Lupeni,
18 Następnie przebiegała ku zboczu, które było naprzeciw Araby na północ, i ciągnęła się do Araby.
Pea ʻalu ai pe ʻo hanga ki he potu ʻoku hangatonu atu ki ʻAlapa ki tokelau, pea ʻalu hifo ki ʻAlapa:
19 Stamtąd granica biegła do zbocza Bet-Chogla na północy, a kończyła się przy zatoce północnej Morza Słonego, na południu od ujścia Jordanu. To [była] granica południowa.
Pea naʻe ʻalu ai pe ʻae ngataʻanga ki he potu ʻo Pete-Hokila ki tokelau; pea ko hono ngataʻanga ʻoe matafonua, naʻe ʻi he potu ki kō fakatokelau ʻoe Tahi Kona ʻi he potu fakatonga ʻo Sioatani: ko hono ngataʻanga eni ʻoe potu ki tonga.
20 Jordan zaś stanowi granicę od strony wschodniej. To było dziedzictwo synów Beniamina według otaczających jego granic, według ich rodzin.
Pea ko hono ngataʻanga ʻo ia ʻi he potu hahake ko Sioatani. Ko eni ʻae tofiʻa ʻoe fānau ʻa Penisimani, ʻi hono ngataʻanga fakatakamilo, ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.
21 A miastami pokolenia synów Beniamina według ich rodzin były: Jerycho, Bet-Chogla i dolina Kesis;
Pea ko eni, ko e ngaahi kolo ʻoe faʻahinga ʻoe fānau ʻa Penisimani ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga, ko Seliko, mo Pete-Hokila, mo e teleʻa ko Kesisi,
22 Bet-Araba, Semaraim, Betel;
Mo Pete-ʻAlapa, mo Sema-Leimi, mo Peteli,
23 Awwim, Para, Ofra;
Mo ʻAvimi, mo Pala, mo Ofili,
24 Kefar-Ammonaj, Ofni i Geba: dwanaście miast wraz z przyległymi do nich wioskami.
Mo Kifa ʻoe fānau ʻo ʻAmoni, mo Ofini, mo Kepa; ko e kolo ʻe hongofulu ma ua, mo honau ngaahi potu kakai:
25 Gibeon, Rama, Beerot;
Ko Kipione, mo Lama, mo Piheloti,
26 Mispa, Kefira, Mosa;
Mo Misipa, mo Kifila, mo Mosa,
27 Rekem, Jerpeel, Tarala;
Mo Lekimi, mo Ilipeli, mo Talela.
28 Sela, Elef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat i Kiriat: czternaście miast wraz z przyległymi do nich wioskami. To było dziedzictwo synów Beniamina według ich rodzin.
Mo Sela, mo Elefi, mo Sepusi, ʻaia ko Selūsalema, mo Kipea, mo Keasa; ko e kolo, ʻe hongofulu ma fā, mo honau ngaahi potu kakai. Ko eni ʻae tofiʻa ʻoe fānau ʻa Penisimani ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga.
