Jana 5
1 Potem było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.
Nikwakamana aya kwakaba pobwe lya maJuda, alakwe Jesu wakayinka kuJelusalema.
2 A jest w Jerozolimie przy Owczej [Bramie] sadzawka, zwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć ganków.
Elyo muJelusalema afwifwi amulyango wambelele kwakali kalambw, kitwa kuti muchi Alamayiki Betesida, kwakayakidwe nganda ilamanda alimusanu.
3 Leżało w nich mnóstwo niedołężnych, ślepych, chromych i wychudłych, którzy czekali na poruszenie wody.
Ibantu bingi bakali kuchiswa, boofu, bateendi, abalebukide bakalikulinda mpawawo.
4 Anioł bowiem co pewien czas zstępował do sadzawki i poruszał wodę. A kto pierwszy wszedł po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek chorobą był dotknięty.
Nkambo mungelo wakali kuseluka akukopa manzi mulizimwi zyindi elyo kufumbwa walikunjila imanzi nkachikopegwa wakali kupona kuzwa kubulwazi fumbwa mbwali kuchiswa.
5 A był tam pewien człowiek, który przez trzydzieści osiem lat był złożony chorobą.
Awo kwakali umwi mwalumi wakali kuchiswa kwaminyaka ilimakkumi otatwe amusanu ayitatu. Awo Jesu nakamubona nkalede
6 Gdy Jezus zobaczył go leżącego i poznał, że już długi czas choruje, zapytał: Chcesz być zdrowy?
mpawaw, nkali waziba kuti waliwawo kwachindi chilamfu. Wakati kulinguwe, “ulayanda na kuponesegwa?”
7 Chory mu odpowiedział: Panie, nie mam człowieka, który wniósłby mnie do sadzawki, gdy woda zostaje poruszona. Lecz gdy ja idę, inny wchodzi przede mną.
Mulwazi wakati, “Mwami, nsikwe muntu wakundinjizya mudambwa awo manzi na kopanisigwa, awo nenti njile, umwi anga wandindila kunjila.”
8 Jezus mu powiedział: Wstań, weź swoje posłanie i chodź.
Jesu wakamwambila kuti, “Nyampuka, bweza buulo bwako, uyende.”
9 I natychmiast człowiek ten odzyskał zdrowie, wziął swoje posłanie i chodził. A tego dnia był szabat.
Mpawawo oyu mwalumi wakapona, mpawawo wakabweza buulo bwakwe elyo wakenda. Yino obo buzuba bwakali kutegwaSabata.
10 Wtedy Żydzi powiedzieli do uzdrowionego: Jest szabat, nie wolno ci nosić posłania.
Aboobo bamaJuda bakamwambila kuti oyu mwalumi wakaponesegwa, “Sunu niSabata tozumizigwi pe kubweza buulo bwako.”
11 Odpowiedział im: Ten, który mnie uzdrowił, powiedział do mnie: Weź swoje posłanie i chodź.
Wakati, “Oyo wandiponia wati kulindime, 'bweza buulo bwako wende.”'
12 I pytali go: Który człowiek ci powiedział: Weź swoje posłanie i chodź?
Bakamubuzya kuti, 'ngwani mwalumi oyu mwalumi wakubuzya kuti, bweza buulo bwako uyende'?”
13 A uzdrowiony nie wiedział, kto to był, bo Jezus odszedł, ponieważ mnóstwo ludzi było na tym miejscu.
Nekuliboob, iwakasilikwa takamwizi pe kuti ngwani nkambo Jesu wakazwebeleka wanjila mubantu, mukuti kwakali bantu bingi abusena oobu.
14 Potem Jezus znalazł go w świątyni i powiedział do niego: Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz więcej, aby nie przydarzyło ci się coś gorszego.
Kuzwawo, Jesu wakamujana mutempele wamwambila kuti “boona, wapona! Utakabisyi limbi, kuchitila kuti zibi kwinda awa zitakakuchitikili.”
15 Wtedy człowiek ten odszedł i powiedział Żydom, że to Jezus go uzdrowił.
Imwalumi oyu wakazwa waya kuyobuzya maJuda kuti nguJesu wamuponia.
16 I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa i szukali [sposobności], aby go zabić, bo uczynił to w szabat.
Ino nkambo kazezi zintu maJuda bakapenzegwa Jesu, mukuti wakachita zintu ezi muzuba litegwa Sabata.
17 A Jezus im odpowiedział: Mój Ojciec działa aż dotąd i ja działam.
Jesu wakati kulimbabo, “Taata ulokubeleka ayin, aboobo ambebo, ndookubeleka.”
18 Dlatego Żydzi tym bardziej usiłowali go zabić, bo nie tylko łamał szabat, ale mówił, że Bóg jest jego Ojcem, czyniąc się równym Bogu.
Nkambo kazez, maJuda bakayindilila kuyanda kumujaya mukuti takatyola Sabata biyo pe, pesi akuti lubo wakita Leza nkati nguwisi mwini, kulyelanisya aLeza.
19 Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Syn nie może nic czynić sam od siebie, tylko to, co widzi, że czyni Ojciec. Co bowiem on czyni, to i Syn czyni tak samo.
Jesu wakabasandula, “Nchobeni, imwana takonzyi kuchita chintu mwini, ado biyo zyabona Taata nkachita, nkambo kufumbwa Taata nchalokuchita, Imwana uchita munzila njiyo.
20 Bo Ojciec miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni. I pokaże mu większe dzieła niż te, abyście się dziwili.
Nkambo Taata ulamuyanda Mwana aboobo ulamutondezya zyonse nzyachita mwini, akumutondezya zintu zipati kwinda ezi kuti mugambe.
21 Jak bowiem Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak i Syn ożywia tych, których chce.
Mbubo Taata mbabusya bafwide akubapa buumi, aboobo alakwe Mwana ulapa buumi kuli kufumbwa ngwasal.
22 Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi;
Nkaambo Taata takwe ngwabeteka, pesi wakapa lubeta loonse kuMwami.
23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał.
Kuchitila kuti bantu boonse bakalemye Mwana mbuli mbobalemya Taata. Oyo utalemyi Mwana talemyi Taata wakamutuma.
24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia. (aiōnios g166)
Nchobeni, nchobeni, Oyo umvwa ijwi lyangu akumusyoma wakandituma ulabuumi butamani mpawo tayopegwa mulandu, pesi winda kuzwa kulufu kuya kubuumi. (aiōnios g166)
25 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci, którzy usłyszą, będą żyć.
Nchobeni, nchobeni, ndamwambila chindi chiyobuza, ayino nchenchichechino, awo bafwide mpobayomvwa ijwi lyamwana Leza, abaabo bamvwa bayo pona.
26 Jak bowiem Ojciec ma życie sam w sobie, tak dał i Synowi, aby miał życie w samym sobie.
Nkaambo mbuli Taata mbala buumi mulinguwe mbubo mbapede Mwana kuti abe abuumi muli nguw,
27 I dał mu władzę wykonywania sądu, bo jest Synem Człowieczym.
Mpawo Taata wakapa mwana bwendelezi bwakubeteka nkambo mwana wa muntu.
28 Nie dziwcie się temu, bo nadchodzi godzina, w której wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą jego głos;
Mutagambi aatala azez, nkaambo kulichindi chiyobuza mulinchicho woonse muntu ulimuchumbwe mpayo limvwa ijwi lyakwe
29 I ci, którzy dobrze czynili, wyjdą na zmartwychwstanie [do] życia, ale ci, którzy źle czynili, na zmartwychwstanie [na] potępienie.
Mpawo bayozwa aboobo bakachita kabotu kububuke bwamwami aabobo bakachita bubi kububuke bwalubeta.
30 Ja sam od siebie nie mogę nic czynić. Jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy, bo nie szukam swojej woli, ale woli tego, który mnie posłał, Ojca.
Nsikonzyi kuchita chintu lwangu. Mbuli mbomvwa ndabeteka, mpawo kubeteka kwangu kuliluleme nkaambo nsiyobuyandula luyando lwangu pesi luyando lyayoyo wakanditum.
31 Jeśli ja świadczę sam o sobie, moje świadectwo nie jest prawdziwe.
Ikuti ndalipeda bukamboni lwangu ndemwin, bukamboni bwangu tabunosinizyi pe.
32 Jest ktoś inny, kto świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które daje o mnie, jest prawdziwe.
Kuli umwi upeda bukamboni atala andime mpawo ndizizi kuti bukamboni mbwapa atala anduwe bulisinizizye.
33 Wy posłaliście do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.
Mwakatuma bantu kuli joni mpawo wakapa bukamboni businizizye.
34 Lecz ja nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście byli zbawieni.
Pesi bukamboni mbotambula tabuzwi kumuntu. Ngwamba zintu ezi kuti mukonzye kufutulwa.
35 On był płonącą i świecącą lampą, a wy chcieliście do czasu radować się w jego światłości.
Joni wakali lampi lyakali kuyaka akumunik, mpawo mwakanda kukondwa mumumuni wakwe kwakindi.
36 Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.
Pesi ibukamboni mbondabo mbupati kwinda bwa Jon, nkaambo imilimu eyo
37 A Ojciec, który mnie posłał, on świadczył o mnie. Nigdy nie słyszeliście jego głosu ani nie widzieliście jego postaci.
Taata njandipa kuti njimanisizy, njiyo milimo njechit, indipede bukamboni kuli Taata wakandituma. Taata wakandituma lwakwe mwini wakandipeda bukambon.
38 I nie macie jego słowa trwającego w was, bo temu, którego on posłał, nie wierzycie.
Tamuna kumumvwida jwi nanka kumubona chimo chakwe naba achili chind. Tamukwe ijwi likkalilide pe mulindinyw, nkaambo tamulikusyoma pe muliyooyo ngwakatum.
39 Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie. (aiōnios g166)
Mulayandula magwalo nkaambo muyeye kuti muli ngawo mulibuumi butaman, mpawo ngayaya magwalo apeda bukamboni aatala andime. (aiōnios g166)
40 A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie.
Inywe tamukwe chiyandisyo chakuza kulindime kuti mukonzye kuba abuumi.
41 Nie przyjmuję chwały od ludzi.
Nsitambuli mulema buzwa kumuntu,
42 Ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga.
, pesi ndilizi kuti tamukwe luyando lwa Leza pe mulindinywe.
43 Przyszedłem w imieniu mego Ojca, a nie przyjmujecie mnie. Jeśli ktoś inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie.
Ndasika muzina lya Taat, inywe inywe tamunditambuli pe. Ikuti umwi wasika muzina lyakw, mulakonzya kumutambul.
44 Jakże możecie wierzyć, skoro przyjmujecie chwałę jedni od drugich, a nie szukacie chwały, która [jest] od samego Boga?
Mbobuli mbomunga mulasyom, inywe nomutambula bulemu kuzwa kulibamwi banu pesi tamuyanduli bulemu buzwa kuli Leza alike?
45 Nie sądźcie, że ja was będę oskarżał przed Ojcem. Jest ktoś, kto was oskarża, Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.
Mutayeyi kuti lwangu ndemwini njomupa mulanda kunembo lya Taata. Uyomupa mulanda ngu Musa, mulinguwe mumwakabikide bulangizi.
46 Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie, gdyż on pisał o mnie.
Ikuti mwakamusyoma Mus, mwayinondisyoma ambeb, nkambo wakalemba atala ambebo.
47 Jeśli jednak nie wierzycie jego pismom, jakże uwierzycie moim słowom?
Ikuti kamutasyomi malembe akw, mbobuli mbomuyosyoma majwi angu?”
