Jana 2
1 A trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jezusa.
అనన్తరం త్రుతీయదివసే గాలీల్ ప్రదేశియే కాన్నానామ్ని నగరే వివాహ ఆసీత్ తత్ర చ యీశోర్మాతా తిష్ఠత్|
2 Zaproszono na to wesele także Jezusa i jego uczniów.
తస్మై వివాహాయ యీశుస్తస్య శిష్యాశ్చ నిమన్త్రితా ఆసన్|
3 A gdy zabrakło wina, matka Jezusa powiedziała do niego: Nie mają wina.
తదనన్తరం ద్రాక్షారసస్య న్యూనత్వాద్ యీశోర్మాతా తమవదత్ ఏతేషాం ద్రాక్షారసో నాస్తి|
4 Jezus jej odpowiedział: Co ja mam z tobą, kobieto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina.
తదా స తామవోచత్ హే నారి మయా సహ తవ కిం కార్య్యం? మమ సమయ ఇదానీం నోపతిష్ఠతి|
5 Jego matka powiedziała do sług: Zróbcie wszystko, co wam powie.
తతస్తస్య మాతా దాసానవోచద్ అయం యద్ వదతి తదేవ కురుత|
6 A było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według żydowskiego [zwyczaju] oczyszczenia, mieszczących każda dwa albo trzy wiadra.
తస్మిన్ స్థానే యిహూదీయానాం శుచిత్వకరణవ్యవహారానుసారేణాఢకైకజలధరాణి పాషాణమయాని షడ్వృహత్పాత్రాణిఆసన్|
7 Jezus im powiedział: Napełnijcie te stągwie wodą. I napełnili je aż po brzegi.
తదా యీశుస్తాన్ సర్వ్వకలశాన్ జలైః పూరయితుం తానాజ్ఞాపయత్, తతస్తే సర్వ్వాన్ కుమ్భానాకర్ణం జలైః పర్య్యపూరయన్|
8 Wtedy powiedział do nich: Zaczerpnijcie teraz i zanieście przełożonemu wesela. I zanieśli.
అథ తేభ్యః కిఞ్చిదుత్తార్య్య భోజ్యాధిపాతేఃసమీపం నేతుం స తానాదిశత్, తే తదనయన్|
9 A gdy przełożony wesela skosztował wody, która stała się winem (a nie wiedział, skąd pochodziło, lecz słudzy, którzy zaczerpnęli wody, wiedzieli), zawołał oblubieńca.
అపరఞ్చ తజ్జలం కథం ద్రాక్షారసోఽభవత్ తజ్జలవాహకాదాసా జ్ఞాతుం శక్తాః కిన్తు తద్భోజ్యాధిపో జ్ఞాతుం నాశక్నోత్ తదవలిహ్య వరం సంమ్బోద్యావదత,
10 I powiedział do niego: Każdy człowiek najpierw podaje dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy gorsze. [A] ty dobre wino zachowałeś aż do tej pory.
లోకాః ప్రథమం ఉత్తమద్రాక్షారసం దదతి తషు యథేష్టం పితవత్సు తస్మా కిఞ్చిదనుత్తమఞ్చ దదతి కిన్తు త్వమిదానీం యావత్ ఉత్తమద్రాక్షారసం స్థాపయసి|
11 Taki początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i objawił swoją chwałę, i uwierzyli w niego jego uczniowie.
ఇత్థం యీశుర్గాలీలప్రదేశే ఆశ్చర్య్యకార్మ్మ ప్రారమ్భ నిజమహిమానం ప్రాకాశయత్ తతః శిష్యాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|
12 Potem on, jego matka, jego bracia i jego uczniowie poszli do Kafarnaum i mieszkali tam kilka dni.
తతః పరమ్ స నిజమాత్రుభ్రాత్రుస్శిష్యైః సార్ద్ధ్ం కఫర్నాహూమమ్ ఆగమత్ కిన్తు తత్ర బహూదినాని ఆతిష్ఠత్|
13 A ponieważ zbliżała się Pascha żydowska, Jezus poszedł do Jerozolimy.
తదనన్తరం యిహూదియానాం నిస్తారోత్సవే నికటమాగతే యీశు ర్యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛత్|
14 I zastał w świątyni sprzedających woły, owce i gołębie oraz tych, którzy siedzieli i wymieniali pieniądze.
తతో మన్దిరస్య మధ్యే గోమేషపారావతవిక్రయిణో వాణిజక్ష్చోపవిష్టాన్ విలోక్య
15 A zrobiwszy bicz z powrozków, wypędził wszystkich ze świątyni, także owce i woły, rozsypał pieniądze wymieniających i poprzewracał stoły.
రజ్జుభిః కశాం నిర్మ్మాయ సర్వ్వగోమేషాదిభిః సార్ద్ధం తాన్ మన్దిరాద్ దూరీకృతవాన్|
16 A do sprzedających gołębie powiedział: Wynieście to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca domu kupieckiego.
వణిజాం ముద్రాది వికీర్య్య ఆసనాని న్యూబ్జీకృత్య పారావతవిక్రయిభ్యోఽకథయద్ అస్మాత్ స్థానాత్ సర్వాణ్యేతాని నయత, మమ పితుగృహం వాణిజ్యగృహం మా కార్ష్ట|
17 I przypomnieli sobie jego uczniowie, że jest napisane: Gorliwość o twój dom zżarła mnie.
తస్మాత్ తన్మన్దిరార్థ ఉద్యోగో యస్తు స గ్రసతీవ మామ్| ఇమాం శాస్త్రీయలిపిం శిష్యాఃసమస్మరన్|
18 Wtedy Żydzi zapytali: Jaki nam znak pokażesz, skoro to czynisz?
తతః పరమ్ యిహూదీయలోకా యీషిమవదన్ తవమిదృశకర్మ్మకరణాత్ కిం చిహ్నమస్మాన్ దర్శయసి?
19 Odpowiedział im Jezus: Zburzcie tę świątynię, a w trzy dni ją wzniosę.
తతో యీశుస్తానవోచద్ యుష్మాభిరే తస్మిన్ మన్దిరే నాశితే దినత్రయమధ్యేఽహం తద్ ఉత్థాపయిష్యామి|
20 Wtedy Żydzi powiedzieli: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją w trzy dni wzniesiesz?
తదా యిహూదియా వ్యాహార్షుః, ఏతస్య మన్దిరస నిర్మ్మాణేన షట్చత్వారింశద్ వత్సరా గతాః, త్వం కిం దినత్రయమధ్యే తద్ ఉత్థాపయిష్యసి?
21 Ale on mówił o świątyni swego ciała.
కిన్తు స నిజదేహరూపమన్దిరే కథామిమాం కథితవాన్|
22 Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus.
స యదేతాదృశం గదితవాన్ తచ్ఛిష్యాః శ్మశానాత్ తదీయోత్థానే సతి స్మృత్వా ధర్మ్మగ్రన్థే యీశునోక్తకథాయాం చ వ్యశ్వసిషుః|
23 A gdy był w Jerozolimie podczas Paschy w święto, wielu uwierzyło w jego imię, widząc cuda, które czynił.
అనన్తరం నిస్తారోత్సవస్య భోజ్యసమయే యిరూశాలమ్ నగరే తత్క్రుతాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి విలోక్య బహుభిస్తస్య నామని విశ్వసితం|
24 Ale Jezus nie powierzał im samego siebie, bo on znał wszystkich;
కిన్తు స తేషాం కరేషు స్వం న సమర్పయత్, యతః స సర్వ్వానవైత్|
25 I nie potrzebował, aby [mu] ktoś dawał świadectwo o człowieku. On bowiem wiedział, co było w człowieku.
స మానవేషు కస్యచిత్ ప్రమాణం నాపేక్షత యతో మనుజానాం మధ్యే యద్యదస్తి తత్తత్ సోజానాత్|
