Jana 13
1 A przed świętem Paschy Jezus, wiedząc, że nadeszła jego godzina, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca.
నిస్తారోత్సవస్య కిఞ్చిత్కాలాత్ పూర్వ్వం పృథివ్యాః పితుః సమీపగమనస్య సమయః సన్నికర్షోభూద్ ఇతి జ్ఞాత్వా యీశురాప్రథమాద్ యేషు జగత్ప్రవాసిష్వాత్మీయలోకేష ప్రేమ కరోతి స్మ తేషు శేషం యావత్ ప్రేమ కృతవాన్|
2 A gdy była wieczerza i diabeł już włożył w serce Judasza, [syna] Szymona Iskarioty, [zamysł], aby go wydać;
పితా తస్య హస్తే సర్వ్వం సమర్పితవాన్ స్వయమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగచ్ఛద్ ఈశ్వరస్య సమీపం యాస్యతి చ, సర్వ్వాణ్యేతాని జ్ఞాత్వా రజన్యాం భోజనే సమ్పూర్ణే సతి,
3 Jezus, wiedząc, że Ojciec dał wszystko w jego ręce i że od Boga wyszedł, i do Boga idzie;
యదా శైతాన్ తం పరహస్తేషు సమర్పయితుం శిమోనః పుత్రస్య ఈష్కారియోతియస్య యిహూదా అన్తఃకరణే కుప్రవృత్తిం సమార్పయత్,
4 Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy [płócienny] ręcznik, przepasał się.
తదా యీశు ర్భోజనాసనాద్ ఉత్థాయ గాత్రవస్త్రం మోచయిత్వా గాత్రమార్జనవస్త్రం గృహీత్వా తేన స్వకటిమ్ అబధ్నాత్,
5 Potem nalał wody do miednicy i zaczął myć nogi uczniom, i wycierać ręcznikiem, którym był przepasany.
పశ్చాద్ ఏకపాత్రే జలమ్ అభిషిచ్య శిష్యాణాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య తేన కటిబద్ధగాత్రమార్జనవాససా మార్ష్టుం ప్రారభత|
6 I podszedł do Szymona Piotra, a on powiedział do niego: Panie, ty chcesz mi umyć nogi?
తతః శిమోన్పితరస్య సమీపమాగతే స ఉక్తవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కిం మమ పాదౌ ప్రక్షాలయిష్యతి?
7 Jezus mu odpowiedział: Tego, co ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale potem zrozumiesz.
యీశురుదితవాన్ అహం యత్ కరోమి తత్ సమ్ప్రతి న జానాసి కిన్తు పశ్చాజ్ జ్ఞాస్యసి|
8 Piotr mu powiedział: Nigdy nie będziesz mył moich nóg. Jezus mu odpowiedział: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną. (aiōn g165)
తతః పితరః కథితవాన్ భవాన్ కదాపి మమ పాదౌ న ప్రక్షాలయిష్యతి| యీశురకథయద్ యది త్వాం న ప్రక్షాలయే తర్హి మయి తవ కోప్యంశో నాస్తి| (aiōn g165)
9 Wtedy Szymon Piotr powiedział do niego: Panie, nie tylko moje nogi, ale i ręce, i głowę.
తదా శిమోన్పితరః కథితవాన్ హే ప్రభో తర్హి కేవలపాదౌ న, మమ హస్తౌ శిరశ్చ ప్రక్షాలయతు|
10 Jezus mu odpowiedział: Kto jest umyty, potrzebuje umyć tylko nogi, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie wszyscy.
తతో యీశురవదద్ యో జనో ధౌతస్తస్య సర్వ్వాఙ్గపరిష్కృతత్వాత్ పాదౌ వినాన్యాఙ్గస్య ప్రక్షాలనాపేక్షా నాస్తి| యూయం పరిష్కృతా ఇతి సత్యం కిన్తు న సర్వ్వే,
11 Wiedział bowiem, kto ma go wydać, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.
యతో యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తం స జ్ఞాతవాన; అతఏవ యూయం సర్వ్వే న పరిష్కృతా ఇమాం కథాం కథితవాన్|
12 Gdy więc umył im nogi i wziął swoje szaty, usiadłszy znowu za stołem, powiedział do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?
ఇత్థం యీశుస్తేషాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య వస్త్రం పరిధాయాసనే సముపవిశ్య కథితవాన్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి కిం కర్మ్మాకార్షం జానీథ?
13 Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo [nim] jestem.
యూయం మాం గురుం ప్రభుఞ్చ వదథ తత్ సత్యమేవ వదథ యతోహం సఏవ భవామి|
14 Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi i wy powinniście sobie nawzajem myć nogi.
యద్యహం ప్రభు ర్గురుశ్చ సన్ యుష్మాకం పాదాన్ ప్రక్షాలితవాన్ తర్హి యుష్మాకమపి పరస్పరం పాదప్రక్షాలనమ్ ఉచితమ్|
15 Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy czynili tak, jak ja wam uczyniłem.
అహం యుష్మాన్ ప్రతి యథా వ్యవాహరం యుష్మాన్ తథా వ్యవహర్త్తుమ్ ఏకం పన్థానం దర్శితవాన్|
16 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani posłaniec nie jest większy od tego, który go posłał.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ప్రభో ర్దాసో న మహాన్ ప్రేరకాచ్చ ప్రేరితో న మహాన్|
17 Jeśli to wiecie, będziecie błogosławieni, gdy tak uczynicie.
ఇమాం కథాం విదిత్వా యది తదనుసారతః కర్మ్మాణి కురుథ తర్హి యూయం ధన్యా భవిష్యథ|
18 Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem, ale żeby się wypełniło Pismo: Ten, który je ze mną chleb, podniósł przeciwko mnie swoją piętę.
సర్వ్వేషు యుష్మాసు కథామిమాం కథయామి ఇతి న, యే మమ మనోనీతాస్తానహం జానామి, కిన్తు మమ భక్ష్యాణి యో భుఙ్క్తే మత్ప్రాణప్రాతికూల్యతః| ఉత్థాపయతి పాదస్య మూలం స ఏష మానవః| యదేతద్ ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం తదనుసారేణావశ్యం ఘటిష్యతే|
19 Teraz wam mówię, zanim to się stanie, abyście, gdy to się stanie, uwierzyli, że ja jestem.
అహం స జన ఇత్యత్ర యథా యుష్మాకం విశ్వాసో జాయతే తదర్థం ఏతాదృశఘటనాత్ పూర్వ్వమ్ అహమిదానీం యుష్మభ్యమకథయమ్|
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego ja poślę, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.
అహం యుష్మానతీవ యథార్థం వదామి, మయా ప్రేరితం జనం యో గృహ్లాతి స మామేవ గృహ్లాతి యశ్చ మాం గృహ్లాతి స మత్ప్రేరకం గృహ్లాతి|
21 To powiedziawszy, Jezus wzruszył się w duchu i oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was mnie wyda.
ఏతాం కథాం కథయిత్వా యీశు ర్దుఃఖీ సన్ ప్రమాణం దత్త్వా కథితవాన్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యుష్మాకమ్ ఏకో జనో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
22 Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie, niepewni, o kim to mówił.
తతః స కముద్దిశ్య కథామేతాం కథితవాన్ ఇత్యత్ర సన్దిగ్ధాః శిష్యాః పరస్పరం ముఖమాలోకయితుం ప్రారభన్త|
23 A jeden z jego uczniów, ten, którego Jezus miłował, położył się na piersi Jezusa.
తస్మిన్ సమయే యీశు ర్యస్మిన్ అప్రీయత స శిష్యస్తస్య వక్షఃస్థలమ్ అవాలమ్బత|
24 Skinął więc na niego Szymon Piotr, aby się wypytał, kto jest tym, o którym mówił.
శిమోన్పితరస్తం సఙ్కేతేనావదత్, అయం కముద్దిశ్య కథామేతామ్ కథయతీతి పృచ్ఛ|
25 A on, położywszy się na piersi Jezusa, zapytał go: Panie, kto to jest?
తదా స యీశో ర్వక్షఃస్థలమ్ అవలమ్బ్య పృష్ఠవాన్, హే ప్రభో స జనః కః?
26 Jezus odpowiedział: To ten, któremu podam umoczony kawałek chleba. A umoczywszy kawałek chleba, dał Judaszowi Iskariocie, [synowi] Szymona.
తతో యీశుః ప్రత్యవదద్ ఏకఖణ్డం పూపం మజ్జయిత్వా యస్మై దాస్యామి సఏవ సః; పశ్చాత్ పూపఖణ్డమేకం మజ్జయిత్వా శిమోనః పుత్రాయ ఈష్కరియోతీయాయ యిహూదై దత్తవాన్|
27 A zaraz po tym kawałku chleba wszedł w niego szatan. Wtedy Jezus powiedział do niego: Co masz robić, rób szybko.
తస్మిన్ దత్తే సతి శైతాన్ తమాశ్రయత్; తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం యత్ కరిష్యసి తత్ క్షిప్రం కురు|
28 Żaden jednak z obecnych przy stole nie zrozumiał, dlaczego mu to powiedział.
కిన్తు స యేనాశయేన తాం కథామకథాయత్ తమ్ ఉపవిష్టలోకానాం కోపి నాబుధ్యత;
29 A ponieważ Judasz miał sakiewkę, niektórzy sądzili, że Jezus mu powiedział: Nakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby coś dał ubogim.
కిన్తు యిహూదాః సమీపే ముద్రాసమ్పుటకస్థితేః కేచిద్ ఇత్థమ్ అబుధ్యన్త పార్వ్వణాసాదనార్థం కిమపి ద్రవ్యం క్రేతుం వా దరిద్రేభ్యః కిఞ్చిద్ వితరితుం కథితవాన్|
30 Wtedy on wziął ten kawałek chleba i natychmiast wyszedł. A była noc.
తదా పూపఖణ్డగ్రహణాత్ పరం స తూర్ణం బహిరగచ్ఛత్; రాత్రిశ్చ సముపస్యితా|
31 A gdy wyszedł, Jezus powiedział: Teraz jest uwielbiony Syn Człowieczy i Bóg jest w nim uwielbiony.
యిహూదే బహిర్గతే యీశురకథయద్ ఇదానీం మానవసుతస్య మహిమా ప్రకాశతే తేనేశ్వరస్యాపి మహిమా ప్రకాశతే|
32 A jeśli Bóg jest w nim uwielbiony, to go też Bóg uwielbi sam w sobie, i to wkrótce go uwielbi.
యది తేనేశ్వరస్య మహిమా ప్రకాశతే తర్హీశ్వరోపి స్వేన తస్య మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి తూర్ణమేవ ప్రకాశయిష్యతి|
33 Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie mnie szukać, ale jak powiedziałem Żydom: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie – [tak] i wam teraz mówię.
హే వత్సా అహం యుష్మాభిః సార్ద్ధం కిఞ్చిత్కాలమాత్రమ్ ఆసే, తతః పరం మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్త్వహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ, యామిమాం కథాం యిహూదీయేభ్యః కథితవాన్ తథాధునా యుష్మభ్యమపి కథయామి|
34 Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali; tak jak ja was umiłowałem, abyście i wy wzajemnie się miłowali.
యూయం పరస్పరం ప్రీయధ్వమ్ అహం యుష్మాసు యథా ప్రీయే యూయమపి పరస్పరమ్ తథైవ ప్రీయధ్వం, యుష్మాన్ ఇమాం నవీనామ్ ఆజ్ఞామ్ ఆదిశామి|
35 Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłować.
తేనైవ యది పరస్పరం ప్రీయధ్వే తర్హి లక్షణేనానేన యూయం మమ శిష్యా ఇతి సర్వ్వే జ్ఞాతుం శక్ష్యన్తి|
36 Zapytał go Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Jezus mu odpowiedział: Dokąd ja idę, [ty] teraz za mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz.
శిమోనపితరః పృష్ఠవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాస్యతి? తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం సామ్ప్రతం మమ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోషి కిన్తు పశ్చాద్ గమిష్యసి|
37 [Wtedy] Piotr powiedział mu: Panie, czemu teraz nie mogę iść za tobą? Moje życie oddam za ciebie.
తదా పితరః ప్రత్యుదితవాన్, హే ప్రభో సామ్ప్రతం కుతో హేతోస్తవ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోమి? త్వదర్థం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోమి|
38 Jezus mu odpowiedział: Swoje życie za mnie oddasz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie wyprzesz.
తతో యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మన్నిమిత్తం కిం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోషి? త్వామహం యథార్థం వదామి, కుక్కుటరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం త్రి ర్మామ్ అపహ్నోష్యసే|
