Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Potem je Job odgovoril in rekel:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
»Vem, to je tako res. Toda kako bi človek mogel biti pravičen z Bogom?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
Če se hoče pričkati z njim, mu ne more odgovoriti eno od tisočih.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
On je moder v srcu in mogočen v moči; kdo se je utrdil zoper njega in je uspel?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Ki odstranja gore in ne vedo, ki jih prevrača v svoji jezi.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Ki trese zemljo iz njenega kraja in njeni stebri trepetajo.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Ki zapoveduje soncu in ta ne vzhaja in pečati zvezde.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Ki sam razprostira nebo in stopa po valovih morja.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Ki dela Arktur, Orion, Gostosevce in južne sobe.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Ki dela velike stvari neodkrite, da, in čudeže brez števila.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Glej! Hodi poleg mene, jaz pa ga ne vidim; gre tudi naprej, toda jaz ga ne zaznavam.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Glej, odvzema, kdo ga lahko ovira? Kdo mu bo rekel: ›Kaj delaš?‹
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Če Bog ne bo umaknil svoje jeze, se ponosni pomočniki sklonijo pod njim.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
Kako mnogo manj bi mu jaz mogel odgovoriti in izbrati svoje besede, da razpravljam z njim?
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Kateremu, čeprav bi bil pravičen, vendar ne bi mogel odgovoriti, temveč bi naredil ponižno prošnjo svojemu sodniku.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Če sem klical in mi je odgovoril, vendar ne bi verjel, da je prisluhnil mojemu glasu.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
Kajti lomi me z viharjem in brez razloga množi moje rane.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Ne bo mi pustil, da zajamem sapo, temveč me napolnjuje z grenkobo.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
Če govorim o moči, glej, on je močan, če pa o sodbi, kdo mi bo določil čas zagovarjanja?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Če jaz sebe opravičim, me bodo moja lastna usta obsodila. Če rečem: ›Jaz sem popoln, ‹ se bo izkazalo, da sem sprevržen.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Čeprav bi bil popoln, vendar ne bi poznal svoje duše; preziral bi svoje življenje.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
To je ena stvar, zato sem rekel to: ›On uničuje popolnega in zlobnega.‹
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Če nadloga nenadoma ubije, se bo posmehoval ob sojenju nedolžnih.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
Zemlja je dana v roko zlobnega. On zakriva obličja njenih sodnikov. Če ne, kje in kdo je on?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Torej moji dnevi so hitrejši kakor tekač. Odletijo proč, ničesar dobrega ne vidijo.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
Minili so kakor nagle ladje, kakor orel, ki hiti k plenu.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Če rečem: ›Pozabil bom svojo pritožbo, prenehal bom s svojo potrtostjo in se potolažil, ‹
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
se bojim vseh svojih bridkosti, vem, da me ne boš imel za nedolžnega.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Če sem zloben, zakaj se potem trudim zaman?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Če se umijem s snežnico in svoje roke naredim čiste kot še nikoli,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
me boš vendar pahnil v jarek in moja lastna oblačila me bodo prezirala.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Kajti on ni človek, kakor sem jaz, da bi mu odgovoril in bi skupaj prišla na sodbo.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Niti ni tukaj kakršnegakoli razsodnika med nama, da bi lahko svojo roko položil na naju oba.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Naj svojo palico vzame od mene in naj me njegov strah ne straši.
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
Potem bi govoril in se ga ne bi bal, toda z menoj ni tako.
