Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Mas Jó respondeu, dizendo:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
[Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
[Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.
