Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Hiob antwortete und sprach:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
Ja wohl, ich weiß, daß es so ist, - wie könnte der Mensch je Recht behalten gegen Gott!
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
Wenn er geruhte, mit ihm zu streiten, - nicht auf eins von Tausend könnt' er ihm erwidern!
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Der weisen Sinnes und von gewaltiger Kraft ist - wer hat ihm je getrotzt und blieb unversehrt?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Er, der unvermerkt Berge versetzt, indem er sie umstürzt in seinem Grimm;
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
der die Erde aufbeben macht von ihrer Stätte, daß ihre Säulen ins Wanken geraten,
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
der der Sonne verbietet, aufzustrahlen, und die Sterne unter Siegel legt;
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
der den Himmel ausspannt allein und einher schreitet auf den Höhen des Meers,
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
der den Bären schuf, den Orion und die Pleiaden und die Kammern des Südens;
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die nicht aufzuzählen sind.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Fürwahr, er zieht an mir vorüber, aber ich sehe ihn nicht; er schwebt dahin, aber ich gewahre ihn nicht.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Rafft er hinweg, wer will ihm wehren? Wer darf zu ihm sprechen: “Was thust du da?”
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Gott wehrt nicht seinem Zorn - krümmten sich doch Rahabs Helfer unter ihm! -
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
geschweige, daß ich ihm erwidern dürfte, ihm gegenüber meine Worte wählen könnte,
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
der ich, auch wenn ich Recht habe, keine Antwort bekomme, zu meinem Widerpart um Gnade flehen muß.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Wenn ich ihn riefe und er gäbe mir Antwort, so würde ich's doch nicht glauben, daß er mich anhören werde.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
Vielmehr, im Sturmwind würde er mich anschnauben und meine Wunden ohne Ursach' mehren,
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
würde mich nimmer aufatmen lassen, sondern mich sättigen mit bitterem Weh.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
Gilt's Kraft des Starken, so ist er da, aber gilt's den Rechtsweg - “wer darf mich vorfordern?”
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Wär' ich im Recht - mein Mund würde mich verdammen, wäre ich unschuldig - er würde mich zum Betrüger machen!
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Unschuldig bin ich - was kümmert mich mein Leben! ich verachte mein Dasein!
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
Eins ist es, drum spreche ich's aus: er bringt den Frommen wie den Frevler um!
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Wenn die Geißel jählings tötet, so lacht er über die Verzweiflung Unschuldiger.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
Die Erde ist in der Frevler Hand gegeben, die Augen ihrer Richter hält er zu: wenn er nicht - wer denn sonst?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
und meine Tage eilten schneller dahin, als ein Läufer, entflohen, ohne Glück geschaut zu haben,
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
fuhren dahin wie Binsenkähne, wie ein Adler, der auf Beute stößt.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Wenn ich denke: Ich will meinen Jammer vergessen, will meinen Unmut lassen und heiter blicken,
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
so schaudre ich vor allen meinen Schmerzen: ich weiß, daß du mich nicht lossprechen wirst.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Ich, ich soll schuldig sein, wozu mich da noch vergeblich abmühen?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Wenn ich mich auch mit Schnee wüsche und meine Hände mit Lauge reinigte,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
so würdest du mich in den Pfuhl eintauchen, daß meine Kleider vor mir Abscheu hätten.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Denn er ist nicht ein Mensch wie ich, daß ich ihm Antwort geben, daß wir miteinander vor Gericht treten könnten.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Kein Schiedsmann ist zwischen uns, der auf uns beide seine Hand legen könnte.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Er nehme seinen Stock von mir hinweg und lasse seinen Schrecken mich nicht ängstigen,
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
so will ich reden, ohne ihn zu fürchten, denn so steht es mit meinem Innern nicht!
