Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Et Job reprit et dit:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
Assurément je sais qu'il en est ainsi; et comment un mortel serait-il juste devant Dieu?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
s'il voulait contester avec Lui, il ne répondrait pas à une chose sur mille.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Pour l'intelligence, Il est sage, et pour la force, Il est puissant; qui pourrait Le braver, et rester sain et sauf?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Il déplace soudain les montagnes qu'il bouleverse dans sa colère;
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Il ébranle la terre sur sa base, et ses colonnes tremblent;
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Il commande au soleil de ne point se lever, et Il met un sceau sur les étoiles;
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Il incline les cieux à Lui seul, et s'avance sur les sommités des flots;
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Il fit l'Ourse, Orion, les Pléiades, et les retraites lointaines du Midi,
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Il fait des choses grandes, qu'on ne peut sonder, et des merveilles qu'on ne peut compter.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Voici, Il m'assaille, et je ne le vois pas, Il attaque, et je ne l'aperçois pas.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Voici, Il emporte: qui le fera revenir? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Dieu ne calme pas son courroux; sous lui plient les appuis de l'orgueil;
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
et je pourrais lui répondre, et choisir les paroles à lui dire!
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Eussé-je raison, je ne répondrais pas, de mon Juge j'invoquerais la clémence.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Quand Il répondrait à mon appel, je ne croirais pas qu'il ait ouï ma voix;
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
car Il m'assaille par la tempête, et Il multiplie mes plaies sans motif;
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Il ne me laisse pas reprendre haleine, car Il me rassasie d'amertumes.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
En appelle-t-on à la vigueur du fort: « Me voici! » [dit-Il] au droit: « Qui M'assignera? »
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Eussé-je raison, ma bouche devrait me condamner; fussé-je innocent, Il me trouverait pervers.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Je suis innocent, et ne fais nul cas de la vie. je dédaigne de vivre.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
C'est tout un! Aussi dis-je: Il détruit innocent et coupable.
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Quand sa verge donne soudain la mort, Il se rit de l'épreuve de l'innocent:
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
la terre est livrée aux mains de l'impie, Il ôte la vue aux yeux de ses juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Mes jours s'en vont plus rapides que le coureur, ils fuient sans voir le bonheur,
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
ils passent comme des nacelles de roseau, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, redevenir serein;
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
je m'épouvante de tous mes maux, je sais que Tu ne m'absoudras pas.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Je dois être coupable; pourquoi prendre une peine inutile?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Quand je me laverais dans l'eau de neige, quand avec la lessive je rendrais mes mains nettes,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
même alors tu me plongerais dans la fosse, et mes habits mêmes me trouveraient repoussant.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Car Il n'est pas homme comme moi, pour que je réplique, pour que nous paraissions en jugement ensemble.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Entre nous il n'y a point d'arbitre qui interpose sa main entre nous.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Qu'il éloigne de moi sa verge, et que ses terreurs ne m'effraient plus!
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
alors je parlerai, et serai sans crainte: car ainsi, je ne suis pas à moi-même.
