< Hioba 9 >
Et Job prit la parole, et dit:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
Certainement, je sais qu'il en est ainsi; et comment l'homme serait-il juste devant Dieu?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
S'il veut plaider avec lui, il ne lui répondra pas une fois sur mille.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Il est habile en son intelligence, et puissant en sa force: qui lui a résisté et s'en est bien trouvé?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Il transporte les montagnes, et elles ne le savent pas; il les bouleverse en sa fureur;
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Il fait trembler la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; et il met un sceau sur les étoiles.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Seul, il étend les cieux, et il marche sur les hauteurs de la mer.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Il a créé la grande Ourse, l'Orion, et la Pléiade, et les régions cachées du midi.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Il fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas; il passe encore, et je ne l'aperçois pas.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
S'il ravit, qui le lui fera rendre? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Dieu ne revient pas sur sa colère; sous lui sont abattus les plus puissants rebelles.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
Combien moins lui pourrais-je répondre, moi, et choisir mes paroles pour lui parler!
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Quand j'aurais raison, je ne lui répondrais pas; je demanderais grâce à mon juge!
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Si je le citais, et qu'il me répondît, je ne croirais pas qu'il voulût écouter ma voix,
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
Lui qui fond sur moi dans une tempête, et qui multiplie mes plaies sans motif.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Il ne me permet point de reprendre haleine; il me rassasie d'amertume.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
S'il est question de force, il dit: “Me voilà! “S'il est question de droit: “Qui m'assigne? “
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Quand même je serais juste, ma bouche me condamnerait; je serais innocent, qu'elle me déclarerait coupable.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Je suis innocent. Je ne me soucie pas de vivre, je ne fais aucun cas de ma vie.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
Tout se vaut! C'est pourquoi j'ai dit: Il détruit l'innocent comme l'impie.
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Quand un fléau soudain répand la mort, il se rit des épreuves des innocents.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
La terre est livrée aux mains des méchants; il couvre les yeux de ceux qui la jugent. Si ce n'est lui, qui est-ce donc
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Mes jours ont été plus légers qu'un courrier; ils se sont enfuis, sans voir le bonheur;
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
Ils ont glissé comme des barques de roseaux, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, et reprendre ma sérénité,
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
Je suis effrayé de toutes mes douleurs: je sais que tu ne me jugeras pas innocent.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Moi, je suis condamné, pourquoi me fatiguer en vain?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains dans la potasse,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
Tu me plongerais dans le fossé, et mes vêtements m'auraient en horreur.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Car il n'est pas un homme comme moi pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en justice.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pose sa main sur nous deux.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Qu'il ôte sa verge de dessus moi, et que ses terreurs ne me troublent plus!
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
Alors je lui parlerai sans crainte; car, dans l'état où je me trouve, je ne suis plus à moi.