Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Et Job répondit et dit:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
En vérité, je sais qu’il en est ainsi. Mais comment l’homme sera-t-il juste devant Dieu?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
S’il se plaît à contester avec lui, il ne lui répondra pas sur un point entre mille.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Il est sage de cœur et puissant en force: qui s’est endurci contre lui et a prospéré?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Il transporte les montagnes, et elles ne savent pas qu’il les renverse dans sa colère;
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Il remue la terre de sa place, et ses colonnes tremblent;
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Il parle au soleil, et [le soleil] ne se lève pas; et sur les étoiles il met son sceau;
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Seul il étend les cieux et marche sur les hauteurs de la mer;
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Il fait la grande Ourse, Orion, et les Pléiades, et les chambres du midi;
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Il fait de grandes choses qu’on ne saurait sonder, et des merveilles à ne pouvoir les compter.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Voici, il passe près de moi, et je ne [le] vois pas; et il passe à côté [de moi], et je ne l’aperçois pas.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Voici, il ravit; qui l’en détournera? Qui lui dira: Que fais-tu?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Dieu ne retire pas sa colère; sous lui fléchissent les orgueilleux qui prêtent secours.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
Combien moins lui répondrais-je, moi, [et] choisirais-je mes paroles avec lui!
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Si j’étais juste, je ne lui répondrais pas, je demanderais grâce à mon juge.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Si je criais, et qu’il me réponde, je ne croirais pas qu’il ait prêté l’oreille à ma voix, –
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
Lui qui m’écrase dans une tempête, et qui multiplie mes blessures sans cause.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Il ne me permet pas de reprendre haleine; car il me rassasie d’amertumes.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
S’agit-il de force, voici, il est fort; s’agit-il de jugement: Qui m’assignera?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Si je me justifiais, ma bouche me condamnerait; si j’étais parfait, il me montrerait pervers.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Si j’étais parfait, je méconnaîtrais mon âme, je mépriserais ma vie.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
Tout revient au même; c’est pourquoi j’ai dit: Il consume le parfait et le méchant.
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Si le fléau donne subitement la mort, il se rit de l’épreuve de l’innocent.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
La terre est livrée en la main du méchant: il couvre la face de ses juges. S’il n’en est pas ainsi, qui est-ce donc?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Mes jours s’en vont plus vite qu’un coureur; ils fuient, ils ne voient pas ce qui est bon;
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
Ils passent rapides comme les barques de jonc, comme un aigle qui fond sur sa proie.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Si je dis: J’oublierai ma plainte, je renoncerai à mon visage [morne] et je serai joyeux,
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
Je suis épouvanté de tous mes tourments; je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Soit, je suis méchant: pourquoi me fatigué-je ainsi en vain?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Si je me lave avec de l’eau de neige, et que je nettoie mes mains dans la pureté,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
Alors tu me plongeras dans un fossé, et mes vêtements m’auront en horreur.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Car il n’est pas homme, comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en jugement.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Il n’y a pas entre nous un arbitre qui mettrait sa main sur nous deux.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Qu’il retire sa verge de dessus moi, et que sa terreur ne me trouble pas;
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
Alors je parlerai et je ne le craindrai pas; mais il n’en est pas ainsi de moi.
