Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Alors Job prit la parole et dit:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
Je sais bien qu’il en est ainsi: comment l’homme serait-il juste vis-à-vis de Dieu?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
S’il voulait contester avec lui, sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
Dieu est sage en son cœur, et puissant en force: qui lui a résisté, et est demeuré en paix?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Il transporte les montagnes, sans qu’elles le sachent, il les renverse dans sa colère;
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
il secoue la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Il commande au soleil, et le soleil ne se lève pas; il met un sceau sur les étoiles.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Seul, il étend les cieux, il marche sur les hauteurs de la mer.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Il a créé la Grande Ourse, Orion, les Pléiades, et les régions du ciel austral.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Il fait des merveilles qu’on ne peut sonder, des prodiges qu’on ne saurait compter.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Voici qu’il passe près de moi, et je ne le vois pas; il s’éloigne, sans que je l’aperçoive.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
S’il ravit une proie, qui s’y opposera, qui lui dira: « Que fais-tu? »
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Dieu! Rien ne fléchit sa colère; devant lui s’inclinent les légions d’orgueil.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
Et moi je songerais à lui répondre, à choisir mes paroles pour discuter avec lui!
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Aurais-je pour moi la justice, je ne répondrais pas; j’implorerais la clémence de mon juge.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Même s’il se rendait à mon appel, je ne croirais pas qu’il eût écouté ma voix:
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
lui qui me brise comme dans un tourbillon, et multiplie mes blessures sans motif;
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
qui ne me laisse pas respirer, et me rassasie d’amertume.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
S’agit-il de force, voici qu’il est fort, s’agit-il de droit, il dit: « Qui m’assigne? »
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Serais-je irréprochable, ma bouche même me condamnerait; serais-je innocent, elle me déclarerait pervers.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Innocent! Je le suis; je ne tiens pas à l’existence, et la vie m’est à charge.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
Il m’importe après tout; c’est pourquoi j’ai dit: « Il fait périr également le juste et l’impie. »
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Si du moins le fléau tuait d’un seul coup! Hélas! il se rit des épreuves de l’innocent!
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
La terre est livrée aux mains du méchant, Dieu voile la face de ses juges: si ce n’est pas lui, qui est-ce donc?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Mes jours sont plus rapides qu’un courrier, ils fuient sans avoir vu le bonheur;
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
ils passent comme la barque de jonc, comme l’aigle qui fond sur sa proie.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
Si je dis: « Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, prendre un air joyeux, »
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
je tremble pour toutes mes douleurs, je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Je serai jugé coupable: pourquoi prendre une peine inutile?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains avec le bor,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
tu me plongerais dans la fange, et mes vêtements m’auraient en horreur.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
Dieu n’est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous comparaissions ensemble en justice.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Il n’y a pas entre nous d’arbitre qui pose sa main sur nous deux.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Qu’il retire sa verge de dessus moi, que ses terreurs cessent de m’épouvanter:
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
alors je parlerai sans le craindre; autrement, je ne suis pas à moi-même.
