Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Then Job answered and said,
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
I know [it is] so of a truth: but how should man be just with God?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
[He is] wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened [himself] against him, and hath prospered?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Lo, he goeth by me, and I see [him] not: he passeth on also, but I perceive him not.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
[If] God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
How much less shall I answer him, [and] choose out my words [to reason] with him?
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer, [but] I would make supplication to my judge.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
If I had called, and he had answered me; [yet] would I not believe that he had hearkened unto my voice.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
If [I speak] of strength, lo, [he is] strong: and if of judgment, who shall set me a time [to plead]?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: [if I say], I [am] perfect, it shall also prove me perverse.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
[Though] I [were] perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
This [is] one [thing], therefore I said [it], He destroyeth the perfect and the wicked.
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, [and] who [is] he?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
They are passed away as the swift ships: as the eagle [that] hasteth to the prey.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort [myself: ]
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
[If] I be wicked, why then labour I in vain?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
For [he is] not a man, as I [am, that] I should answer him, [and] we should come together in judgment.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Neither is there any daysman betwixt us, [that] might lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
[Then] would I speak, and not fear him; but [it is] not so with me.
