< Hioba 9 >
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
“Yes, I know all that! But how can anyone be right before God?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
If you wanted to argue with God, God could ask a thousand questions that no-one could answer.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
God is so wise and so powerful that no-one could challenge him and win.
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
God moves the mountains suddenly; he overturns them in his anger.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
He shakes the earth, making its foundations quake.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
He is the one who can command the sun not to rise and the stars not to shine.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
He alone is the one who stretches out the heavens and walks on the waves of the sea.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
He made the constellations of the Bear, Orion, the Pleiades, and the stars of the southern sky.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
He is the one who does incredible things that are beyond our understanding, marvelous things that are uncountable.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
But when he passes by me, I don't see him; when he moves on, he is invisible to me.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
If he takes away, who can prevent him? Who is going to ask him, ‘What are you doing?’
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
God does not restrain his anger; he crushes Rahab's helpers underfoot.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
So how much less could I answer God, or choose my words to argue with him!
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Even though I'm right, I can't answer him. I must plead for mercy from my judge.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
Even if I called him to come and he responded, I don't believe he would listen to me.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
He pounds me with the winds of a storm; he wounds me time and again, without giving a reason.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
He doesn't give me a chance even to catch my breath; instead he fills my life with bitter suffering.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
If it's a question of strength, then God is the strongest. If it's a question of justice, then who will set a time for my case?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Even though I am right, my own mouth would condemn me; even though I am innocent, he would prove me wrong.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
I am innocent! I don't care what happens to me. I hate my life!
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
That's why I say, ‘It makes no difference to God. He destroys both the innocent and the wicked.’
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
When disaster strikes suddenly he mocks the despair of the innocent.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
The earth has been handed over to the wicked; he blinds the eyes of the judges—if it's not him who does this, then who is it?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
The days of my life race by like a runner, rushing past without me seeing any happiness.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
They pass by like fast sailing ships, like an eagle swooping down on its prey.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
If I said to myself, ‘I will forget my complaints; I will stop crying and be happy,’
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
I would still be terrified at all my suffering because you, God, will not say I'm innocent.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Since I'm condemned, what's the point in arguing?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Even if I wash myself with pure mountain water and clean my hands with soap,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
you would toss me into a slime pit so that even my own clothes would hate me!
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
For God is not a mortal being like me, I can't defend myself or take him to court.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
If only there was an arbitrator who could bring us both together!
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
I wish God would stop beating me with his rod and terrifying me!
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
Then I could speak up without being afraid—but since I am, I can't!”