Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Then Job answered:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
“Yes, I know that it is so, but how can a mortal be righteous before God?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
If one wished to contend with God, he could not answer Him one time out of a thousand.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
God is wise in heart and mighty in strength. Who has resisted Him and prospered?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
He moves mountains without their knowledge and overturns them in His anger.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
He shakes the earth from its place, so that its foundations tremble.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
He commands the sun not to shine; He seals off the stars.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
He alone stretches out the heavens and treads on the waves of the sea.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
He is the Maker of the Bear and Orion, of the Pleiades and the constellations of the south.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
He does great things beyond searching out, and wonders without number.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
Were He to pass by me, I would not see Him; were He to move, I would not recognize Him.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
If He takes away, who can stop Him? Who dares to ask Him, ‘What are You doing?’
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
God does not restrain His anger; the helpers of Rahab cower beneath Him.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
How then can I answer Him or choose my arguments against Him?
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
For even if I were right, I could not answer. I could only beg my Judge for mercy.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
If I summoned Him and He answered me, I do not believe He would listen to my voice.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
For He would crush me with a tempest and multiply my wounds without cause.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
He does not let me catch my breath, but overwhelms me with bitterness.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
If it is a matter of strength, He is indeed mighty! If it is a matter of justice, who can summon Him?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Even if I were righteous, my mouth would condemn me; if I were blameless, it would declare me guilty.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
Though I am blameless, I have no concern for myself; I despise my own life.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
It is all the same, and so I say, ‘He destroys both the blameless and the wicked.’
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
When the scourge brings sudden death, He mocks the despair of the innocent.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
The earth is given into the hand of the wicked; He blindfolds its judges. If it is not He, then who is it?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
My days are swifter than a runner; they flee without seeing good.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
They sweep by like boats of papyrus, like an eagle swooping down on its prey.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
If I were to say, ‘I will forget my complaint and change my expression and smile,’
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
I would still dread all my sufferings; I know that You will not acquit me.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Since I am already found guilty, why should I labor in vain?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
If I should wash myself with snow and cleanse my hands with lye,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
then You would plunge me into the pit, and even my own clothes would despise me.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
For He is not a man like me, that I can answer Him, that we can take each other to court.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Nor is there a mediator between us, to lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Let Him remove His rod from me, so that His terror will no longer frighten me.
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
Then I would speak without fear of Him. But as it is, I am on my own.
