Hioba 9

1 A Hiob odpowiedział:

Så tog Job til Orde og svarede:

2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

"Jeg ved forvist, at således er det, hvad Ret har en dødelig over for Gud?

3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

Vilde Gud gå i Rette med ham, kan han ikke svare på et af tusind!

4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

Viis af Hjerte og vældig i Kraft hvo trodsede ham og slap vel derfra?

5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

Han flytter Bjerge så let som intet, vælter dem om i sin Vrede,

6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

ryster Jorden ud af dens Fuger, så dens Grundstøtter bæver;

7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

han taler til solen, så skinner den ikke, for Stjernerne sætter han Segl,

8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

han udspænder Himlen ene, skrider hen over Havets Kamme,

9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

han skabte Bjørnen, Orion, Syvstjernen og Sydens Kamre,

10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

han øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal!

11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

Går han forbi mig, ser jeg ham ikke, farer han hen, jeg mærker ham ikke;

12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

røver han, hvem mon der hindrer ham i det? Hvo siger til ham: "Hvad gør du?"

13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

Gud lægger ikke Bånd på sin Vrede, Rahabs Hjælpere bøjed sig under ham;

14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

hvor kan jeg da give ham Svar og rettelig føje min Tale for ham!

15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

Har jeg end Ret, jeg kan dog ej svare, må bede min Dommer om Nåde!

16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

Nævned jeg ham, han svared mig ikke, han hørte, tror jeg, ikke min Røst,

17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

han, som river mig bort i Stormen, giver mig - Sår på Sår uden Grund,

18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

ikke lader mig drage Ånde, men lader mig mættes med beskeing.

19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

Gælder det Kæmpekraft, melder han sig! Gælder det Ret, hvo stævner ham da!

20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

Har jeg end Ret, må min Mund dog fælde mig, er jeg end skyldfri, han gør mig dog vrang!

21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

Skyldfri er jeg, ser bort fra min Sjæl og agter mit Liv for intet!

22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

Lige meget; jeg påstår derfor: Skyldfri og skyldig gør han til intet!

23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

Når Svøben kommer med Død i et Nu, så spotter han skyldfries Hjertekval;

24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

Jorden gav han i gudløses Hånd, hylder dens Dommeres Øjne til, hvem ellers, om ikke han?

25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

Raskere end Løberen fløj mine Dage, de svandt og så ikke Lykke,

26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

gled hen som Både af Si, som en Ørn, der slår ned på Bytte.

27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

Dersom jeg siger: "Mit Suk vil jeg glemme, glatte mit Ansigt og være glad,"

28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

må jeg dog grue for al min Smerte, jeg ved, du kender mig ikke fri.

29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

Jeg skal nu engang være skyldig, hvorfor da slide til ingen Nytte?

30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

Toed jeg mig i Sne og tvætted i Lud mine Hænder,

31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

du dypped mig dog i Pølen, så Klæderne væmmedes ved mig.

32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

Thi du er ikke en Mand som jeg, så jeg kunde svare, så vi kunde gå for Retten sammen;

33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

vi savner en Voldgiftsmand til at lægge sin Hånd på os begge!

34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

Fried han mig for sin Stok, og skræmmed hans Rædsler mig ikke,

35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.

da talte jeg uden at frygte ham, thi min Dom om mig selv er en anden!