< Hioba 8 >
1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
Tada odgovori Vildad Sušanin i reèe:
2 Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
Dokle æeš tako govoriti? i rijeèi usta tvojih dokle æe biti kao silan vjetar?
3 Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
Eda li Bog krivo sudi? ili svemoguæi izvræe pravdu?
4 Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
Što su sinovi tvoji zgriješili njemu, zato ih je dao bezakonju njihovu.
5 Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
A ti da potražiš Boga i pomoliš se svemoguæemu,
6 Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
Ako si èist i prav, zaista æe se prenuti za te i èestit æe uèiniti pravedan stan tvoj;
7 A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
I poèetak æe tvoj biti malen, a pošljedak æe ti biti vrlo velik.
8 Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
Jer pitaj preðašnji naraštaj, i nastani da razbereš od otaca njihovijeh;
9 (My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
Jer smo mi juèerašnji, i ne znamo ništa, jer su naši dani na zemlji sjen.
10 Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
Neæe li te oni nauèiti? neæe li ti kazati i iz srca svojega iznijeti rijeèi?
11 Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
Nièe li sita bez vlage? raste li rogoz bez vode?
12 Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
Dok se još zeleni, dok se ne pokosi, suši se prije svake trave.
13 Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
Take su staze svijeh koji zaboravljaju Boga, i nadanje licemjerovo propada.
14 Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
Njegovo se nadanje podlama i uzdanje je njegovo kuæa paukova;
15 Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
Nasloni se na kuæu svoju, ali ona ne stoji tvrdo; uhvati se za nju, ali se ona ne može održati.
16 Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
Zeleni se na suncu, i uvrh vrta njegova pružaju se ogranci njegovi;
17 Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
Žile njegove zapleæu se kod izvora, i na mjestu kamenitu širi se;
18 Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
Ali kad se išèupa iz mjesta svojega, ono ga se odrièe: nijesam te vidjelo.
19 Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
Eto, to je radost od njegova puta; a iz praha nièe drugi.
20 Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
Gle, Bog ne odbacuje dobroga, ali ne prihvata za ruku zlikovca.
21 Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
Još æe napuniti usta tvoja smijeha i usne tvoje popijevanja.
22 Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
Nenavidnici tvoji obuæi æe se u sramotu, i šatora bezbožnièkoga neæe biti.