Hioba 8
1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
2 Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
Até quando falarás tais coisas, e as razões da tua boca serão como um vento impetuoso?
3 Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
4 Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
Se teus filhos pecaram contra ele, também ele os lançou na mão da sua transgressão.
5 Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericórdia,
6 Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
Se fores puro e reto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
7 A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
O teu princípio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu último estado crescerá em extremo.
8 Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
Porque, pergunta agora às gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus pais
9 (My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
Porque nós somos de ontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
10 Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
Porventura não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu coração não tirarão razões?
11 Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem água?
12 Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra erva se seca.
13 Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hipócrita perecerá.
14 Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia de aranha.
15 Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
Encostar-se-á à sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-á a ela, mas não ficará em pé.
16 Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
17 Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
As suas raízes se entrelaçam junto à fonte, para o pedregal atenta.
18 Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
Absorvendo-o ele do seu lugar, nega-lo-á este, dizendo: Nunca te vi?
19 Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
20 Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
Eis que Deus não rejeitará ao reto; nem toma pela mão aos malfeitores:
21 Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
Até que de riso te encha a boca, e os teus lábios de jubilação.
22 Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos ímpios não existirá mais.
