< Hioba 8 >
1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
"Hvor længe taler du så, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
3 Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
4 Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
5 Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
så søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Nåde!
6 Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
Såfremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han våge over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
7 A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
din fordums Lykke vil synes ringe, såre stor skal din Fremtid blive.
8 Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
Thi spørg dog den befarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
9 (My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
Vi er fra i Går, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage på Jord.
10 Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
11 Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
12 Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
13 Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
Så går det enhver, der glemmer Gud, en vanhelliges Håb slår fejl:
14 Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
15 Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej står det fast.
16 Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
17 Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
18 Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: "Jeg har ikke set dig!"
19 Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
20 Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Hånd.
21 Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
22 Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!