Hioba 8

1 Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

Da svarede Bildad, Sukiten, og sagde:

2 Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?

Hvor længe vil du tale disse Ting, og hvor længe skal din Munds Taler være et mægtigt Vejr?

3 Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?

Mon Gud skulde forvende Retten, og mon den Almægtige skulde forvende Retfærdighed?

4 Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;

Dersom dine Sønner have syndet imod ham, da har han givet dem hen i deres Overtrædelsers Vold.

5 Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;

Men vil du søge hen til Gud og bede den Almægtige om Naade,

6 Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.

og er du ren og oprigtig, da skal han vaage over dig og gøre, at din Retfærdigheds Bolig skal have Fred.

7 A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.

Og var dit første lidet, saa skal dit sidste blive saare stort.

8 Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;

Thi, kære, spørg den henfarne Slægt og agt paa det, som deres Fædre have udgrundet;

9 (My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).

— thi vi ere fra i Gaar og vide intet; thi en Skygge ere vore Dage paa Jorden; —

10 Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?

skulle de ikke belære dig, ja sige dig det, og fremføre Ord ud af deres Hjerte?

11 Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?

Kan et Siv opvokse uden af Sump? kan Enggræs gro op uden Vand?

12 Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.

Endnu staar det i sin Grøde, det rykkes ikke op; men før alt andet Græs borttørres det.

13 Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.

Saa ere alle deres Veje, som glemme Gud; og den vanhelliges Haab slaar fejl.

14 Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.

Thi hans Haab skal briste, og hans Tillid er som en Spindelvæv.

15 Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.

Han forlader sig fast paa sit Hus, men det skal ikke blive staaende; han holder sig til det, men det skal ikke staa fast.

16 Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.

Han skyder frodigt op for Solen; og hans unge Skud brede sig ud over hans Have.

17 Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.

Hans Rødder gro i hverandre om Stendyngen; han skuer op imod Stenhuset.

18 Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.

Men oprykkes han fra sit Sted, da skal dette fornægte ham og sige: Jeg har ikke set dig.

19 Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.

Se, det er Glæden af hans Vej, og en anden vokser frem af Støvet.

20 Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;

Se, Gud forkaster ikke den retsindige og holder ikke fast ved de ondes Haand.

21 Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.

Endnu skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Frydeskrig.

22 Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.

De, som hade dig, skulle klædes med Skam, og de ugudeliges Telt skal ikke mere findes.