Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Y respondió Job, y dijo:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.
