Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Mas Jó respondeu, dizendo:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh se pesassem justamente minha aflição, e meu tormento juntamente fosse posto em uma balança!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
Pois na verdade seria mais pesada que a areia dos mares; por isso minhas palavras têm sido impulsivas.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Porque as flechas do Todo-Poderoso estão em mim, cujo veneno meu espírito bebe; e temores de Deus me atacam.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Por acaso o asno selvagem zurra junto à erva, ou o boi berra junto a seu pasto?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Por acaso se come o insípido sem sal? Ou há gosto na clara do ovo?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Minha alma se recusa tocar [essas coisas], que são para mim como comida detestável.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Ah se meu pedido fosse realizado, e se Deus [me] desse o que espero!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Que Deus me destruísse; ele soltasse sua mão, e acabasse comigo!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Isto ainda seria meu consolo, um alívio em meio ao tormento que não [me] poupa; pois eu não tenho escondido as palavras do Santo.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
Qual é minha força para que eu espere? E qual meu fim, para que eu prolongue minha vida?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
É, por acaso, a minha força a força de pedras? Minha carne é de bronze?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Tenho eu como ajudar a mim mesmo, se todo auxílio me foi tirado?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
Ao aflito, seus amigos deviam ser misericordiosos, mesmo se ele tivesse abandonado o temor ao Todo-Poderoso.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Meus irmãos foram traiçoeiros comigo, como ribeiro, como correntes de águas que transbordam,
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Que estão escurecidas pelo gelo, e nelas se esconde a neve;
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
Que no tempo do calor se secam e, ao se aquecerem, desaparecem de seu lugar;
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Os cursos de seus caminhos se desviam; vão se minguando, e perecem.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
As caravanas de Temã as veem; os viajantes de Sabá esperam por elas.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
Foram envergonhados por aquilo em que confiavam; e ao chegarem ali, ficaram desapontados.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
Agora, vós vos tornastes semelhantes a elas; pois vistes o terror, e temestes.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Por acaso eu disse: Trazei-me [algo]? Ou: Dai presente a mim de vossa riqueza?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Ou: Livrai-me da mão do opressor? Ou: Resgatai-me das mãos dos violentos?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Ensinai-me, e eu [me] calarei; e fazei-me entender em que errei.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
Como são fortes as palavras de boa razão! Mas o que vossa repreensão reprova?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Pretendeis repreender palavras, sendo que os argumentos do desesperado são como o vento?
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
De fato vós lançaríeis [sortes] sobre o órfão, e venderíeis vosso amigo.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Agora, pois, disponde-vos a olhar para mim; e [vede] se eu minto diante de vós.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Mudai de opinião, pois, e não haja perversidade; mudai de opinião, pois minha justiça continua.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Há perversidade em minha língua? Não poderia meu paladar discernir as coisas más?
