< Hioba 6 >
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Då tok Job til ords og svara:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
«Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?