Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
respondens autem Iob dixit
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
qui timent pruinam inruet super eos nix
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit
