Hioba 6

1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

Allora Giobbe rispose e disse:

2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

“Ah, se il mio travaglio si pesasse, se le mie calamità si mettessero tutte insieme sulla bilancia!

3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

Sarebbero trovati più pesanti che la sabbia del mare. Ecco perché le mie parole sono temerarie.

4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Ché le saette dell’Onnipotente mi trafiggono, lo spirito mio ne sugge il veleno; i terrori di Dio si schierano in battaglia contro me.

5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

L’asino salvatico raglia forse quand’ha l’erba davanti? mugghia forse il bue davanti alla pastura?

6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

Si può egli mangiar ciò ch’è scipito e senza sale? c’è qualche gusto in un chiaro d’uovo?

7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

L’anima mia rifiuta di toccare una simil cosa, essa è per me come un cibo ripugnante.

8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

Oh, m’avvenisse pur quello che chiedo, e mi desse Iddio quello che spero!

9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

Volesse pure Iddio schiacciarmi, stender la mano e tagliare il filo de’ miei giorni!

10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

Sarebbe questo un conforto per me, esulterei nei dolori ch’egli non mi risparmia; giacché non ho rinnegato le parole del Santo.

11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

Che è mai la mia forza perch’io speri ancora? Che fine m’aspetta perch’io sia paziente?

12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

La mia forza è essa forza di pietra? e la mia carne, carne di rame?

13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

Non son io ridotto senza energia, e non m’è forse tolta ogni speranza di guarire?

14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

Pietà deve l’amico a colui che soccombe, quand’anche abbandoni il timor dell’Onnipotente.

15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

Ma i fratelli miei si son mostrati infidi come un torrente, come l’acqua di torrenti che passano.

16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

Il ghiaccio li rende torbidi, e la neve vi si scioglie;

17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

ma passato il tempo delle piene, svaniscono; quando sentono il caldo, scompariscono dal loro luogo.

18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

Le carovane che si dirigon là mutano strada, s’inoltran nel deserto, e vi periscono.

19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

Le carovane di Tema li cercavan collo sguardo, i viandanti di Sceba ci contavan su,

20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

ma furon delusi nella loro fiducia; giunti sul luogo, rimasero confusi.

21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

Tali siete divenuti voi per me: vedete uno che fa orrore, e vi prende la paura.

22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

V’ho forse detto: “Datemi qualcosa” o “co’ vostri beni fate un donativo a favor mio”,

23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

o “liberatemi dalla stretta del nemico, o “scampatemi di man dei prepotenti”?

24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

Ammaestratemi, e mi starò in silenzio; fatemi capire in che cosa ho errato.

25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

Quanto sono efficaci le parole rette! Ma la vostra riprensione che vale?

26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

Volete dunque biasimar delle parole? Ma le parole d’un disperato se le porta il vento!

27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

Voi sareste capaci di trar la sorte sull’orfano, e di contrattare il vostro amico!

28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

Ma pure vi piaccia di rivolgervi a guardarmi, e vedete s’io vi menta in faccia.

29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

Mutate consiglio! Non vi sia in voi iniquità! Mutate consiglio, la mia giustizia sussiste.

30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?

V’è qualche iniquità sulla mia lingua? Il mio palato non distingue più quel ch’è male?