Hioba 6

1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:

Et Job reprit et dit:

2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!

Ah! qu'on pèse, qu'on pèse mon tourment! et qu'on mette mon malheur dans la balance aussi!

3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.

car sur le sable des mers il l'emporte en grandeur: de là mes paroles outrées!

4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.

Car je porte sur moi les flèches du Tout-puissant, de leur poison mon cœur est abreuvé; les terreurs de Dieu m'ont cerné.

5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?

L'onagre brait-il auprès de la verdure? Le taureau mugit-il auprès de son fourrage?

6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?

Mange-t-on ce qui est insipide, sans sel? Le blanc de l'œuf a-t-il une saveur?

7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.

Mon âme refuse d'y toucher, et c'est comme une pourriture qui infecte mon pain.

8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!

O, si mon vœu pouvait s'accomplir, et si Dieu remplissait mon souhait!

9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!

S'il plaisait à Dieu de m'écraser, d'étendre sa main, et de me retrancher!

10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.

Ainsi j'aurais encore une consolation, et une joie dans les maux qu'il ne m'épargne pas, car je n'ai point renié la parole du Dieu Saint.

11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?

Qu'est-ce que ma force pour attendre? et qu'est-ce que ma fin, pour patienter?

12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?

Ma force est-elle la force de la pierre? mon corps est-il d'airain?

13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?

Par moi-même ne suis-je pas sans ressources, et le secours n'est-il pas refoulé loin de moi?

14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.

A l'affligé son ami doit de l'affection, sinon il dépouille la crainte du Tout-puissant.

15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;

Mes frères sont perfides comme le torrent, comme les eaux des ravins, qui tarissent,

16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;

que troublent les glaces, où s'enfonce la neige,

17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.

qui, au temps de leur baisse, se dissipent, et, quand vient la chaleur, leur lit se trouve à sec.

18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.

Les caravanes s'écartent de leur route, s'avancent dans le désert, et périssent;

19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.

là portent leurs regards les caravanes de Théma, là les voyageurs de Séba placent leur espérance;

20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.

ils ont honte d'avoir eu confiance, ils y arrivent, et sont confus.

21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.

De même vous n'êtes rien, vous voyez la terreur, et tremblez.

22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?

Est-ce que j'ai dit: Donnez-moi! et avec vos biens, gagnez-moi la faveur!

23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?

et tirez-moi de la main de l'ennemi, et de la main des furieux rachetez-moi?

24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.

Instruisez-moi! je veux me taire, et faites-moi sentir en quoi j'ai failli!

25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?

Quelle force dans le langage de la vérité! mais que démontrent vos remontrances?

26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?

Est-ce des discours que vous pensez à reprendre? mais on livre au vent les propos du désespoir.

27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.

Oui, sur l'orphelin vous jetez le filet, et vous creusez la fosse devant votre ami.

28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.

Mais ici, veuillez me regarder! et vos yeux vous diront si je suis un menteur.

29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.

Revenez donc! qu'il n'y ait pas injustice! revenez! j'ai encore raison sur ce point.

30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?

L'injustice est-elle sur ma langue, et mon palais ne distingue-t-il pas ce qui est mauvais?