Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Et Job prit la parole, et dit:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh! si l'on pesait ma douleur, et si l'on mettait en même temps mes calamités dans la balance!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
Elles seraient plus pesantes que le sable des mers! Voilà pourquoi mes paroles sont outrées.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Car les flèches du Tout-Puissant sont sur moi: mon âme en boit le venin. Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
L'onagre brait-il auprès de l'herbe? Et le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Mange-t-on sans sel ce qui est fade? Trouve-t-on du goût dans un blanc d'œuf?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Ce que mon âme refusait de toucher, est comme devenu ma dégoûtante nourriture.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Oh! puisse mon vœu s'accomplir et Dieu me donner ce que j'attends!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Qu'il plaise à Dieu de me réduire en poussière, qu'il laisse aller sa main pour m'achever!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Et j'aurai une consolation, et j'aurai des transports de joie au milieu des tourments qu'il ne m'épargne pas: c'est que je n'ai pas renié les paroles du Saint.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
Quelle est ma force pour que j'espère, et quelle est ma fin pour que je prenne patience?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d'airain?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Ne suis-je pas sans secours, et toute ressource ne m'est-elle pas ôtée?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il abandonné la crainte du Tout-Puissant.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Mes amis m'ont trompé comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent;
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Ils sont troublés par les glaçons, la neige s'y engloutit;
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
Mais, au temps de la sécheresse, ils tarissent, et, dans les chaleurs, ils disparaissent de leur place.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Les caravanes se détournent de leur route; elles montent dans le désert et se perdent.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Les caravanes de Théma y comptaient; les voyageurs de Shéba s'y attendaient.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
Ils sont honteux d'avoir eu cette confiance: ils arrivent sur les lieux, et restent confondus.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
C'est ainsi que vous me manquez à présent; vous voyez une chose terrible, et vous en avez horreur!
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Mais vous ai-je dit: “Donnez-moi quelque chose, et, de vos biens, faites des présents en ma faveur;
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Délivrez-moi de la main de l'ennemi, et rachetez-moi de la main des violents? “
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Instruisez-moi, et je me tairai. Faites-moi comprendre en quoi j'ai erré.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
Oh! que les paroles droites ont de force! Mais que veut censurer votre censure?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Sont-ce des mots que vous voulez censurer? Mais il faut laisser au vent les paroles d'un homme au désespoir.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Vraiment, vous joueriez au sort un orphelin, et vous vendriez votre ami!
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Mais, à présent, veuillez jeter les yeux sur moi, et voyez si je vous mens en face!
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Revenez donc, et soyez sans injustice! Revenez, et que mon bon droit paraisse!
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Y a-t-il de l'injustice dans ma langue? Et mon palais ne sait-il pas discerner le mal?
