Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Et Job répondit et dit:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh! si mon chagrin était bien pesé, et si on mettait toute ma calamité dans la balance!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
Car maintenant elle pèserait plus que le sable des mers; c’est pourquoi mes paroles sont outrées;
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
Car les flèches du Tout-puissant sont en moi, leur venin boit mon esprit; les frayeurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
L’âne sauvage brait-il auprès de l’herbe? Le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Ce qui est insipide, le mange-t-on sans sel? Y a-t-il de la saveur dans le blanc d’un œuf?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Ce que mon âme refusait de toucher est comme ma dégoûtante nourriture.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Oh! si ma demande s’accomplissait, et si Dieu m’accordait mon désir,
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
S’il plaisait à Dieu de m’écraser, de lâcher sa main et de me retrancher!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Alors il y aurait encore pour moi une consolation, et, dans la douleur qui ne m’épargne pas, je me réjouirais de ce que je n’ai pas renié les paroles du Saint.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
Quelle est ma force pour que j’attende, et quelle est ma fin pour que je patiente?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d’airain?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
N’est-ce pas qu’il n’y a point de secours en moi, et que toute capacité est chassée loin de moi?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
À celui qui est défaillant est due la miséricorde de la part de son ami, sinon il abandonnera la crainte du Tout-puissant.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
Mes frères m’ont trahi comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent,
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Qui sont troubles à cause des glaces, dans lesquels la neige se cache;
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
Au temps où ils se resserrent ils tarissent, quand la chaleur les frappe ils disparaissent de leur lieu:
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Ils serpentent dans les sentiers de leur cours, ils s’en vont dans le désert, et périssent.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Les caravanes de Théma les cherchaient du regard, les voyageurs de Sheba s’attendaient à eux;
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
Ils ont été honteux de leur confiance; ils sont venus là, et ont été confondus.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
De même maintenant vous n’êtes rien; vous avez vu un objet de terreur, et vous vous êtes effrayés.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Ai-je dit: Donnez-moi, et de votre richesse faites-moi des présents,
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Et délivrez-moi de la main de l’oppresseur, et rachetez-moi de la main des terribles?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Enseignez-moi, et je me tairai; et faites-moi comprendre en quoi je me trompe.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
Combien sont puissantes les paroles justes! Mais la censure de votre part que reprend-elle?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Songez-vous à censurer des discours? Mais les paroles d’un désespéré ne sont faites que pour le vent.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Certes, vous tombez sur l’orphelin, et vous creusez [une fosse] pour votre ami.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Et maintenant, si vous voulez, regardez-moi; vous mentirais-je donc en face?
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Revenez, je vous prie; qu’il n’y ait pas d’injustice; oui, revenez encore: ma justice sera là.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Y a-t-il de l’iniquité en ma langue? Mon palais ne discernerait-il pas la méchanceté?
