Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Then Job answered,
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
“Oh that my anguish were weighed, and all my calamity laid in the balances!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
For now it would be heavier than the sand of the seas, therefore my words have been rash.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Almighty are within me. My spirit drinks up their poison. The terrors of God set themselves in array against me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Does the wild donkey bray when he has grass? Or does the ox low over his fodder?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Can that which has no flavor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
My soul refuses to touch them. They are as loathsome food to me.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
“Oh that I might have my request, that God would grant the thing that I long for,
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
even that it would please God to crush me; that he would let loose his hand, and cut me off!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Let it still be my consolation, yes, let me exult in pain that doesn’t spare, that I have not denied the words of the Holy One.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
What is my strength, that I should wait? What is my end, that I should be patient?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of bronze?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Isn’t it that I have no help in me, that wisdom is driven away from me?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
“To him who is ready to faint, kindness should be shown from his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My brothers have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away;
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
which are black by reason of the ice, in which the snow hides itself.
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
In the dry season, they vanish. When it is hot, they are consumed out of their place.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
The caravans that travel beside them turn away. They go up into the waste, and perish.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
The caravans of Tema looked. The companies of Sheba waited for them.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
They were distressed because they were confident. They came there, and were confounded.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
For now you are nothing. You see a terror, and are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Did I ever say, ‘Give to me’? or, ‘Offer a present for me from your substance’?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
or, ‘Deliver me from the adversary’s hand’? or, ‘Redeem me from the hand of the oppressors’?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
“Teach me, and I will hold my peace. Cause me to understand my error.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
How forcible are words of uprightness! But your reproof, what does it reprove?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Do you intend to reprove words, since the speeches of one who is desperate are as wind?
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Yes, you would even cast lots for the fatherless, and make merchandise of your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Now therefore be pleased to look at me, for surely I will not lie to your face.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Please return. Let there be no injustice. Yes, return again. My cause is righteous.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Is there injustice on my tongue? Can’t my taste discern mischievous things?
