Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Then Job spoke again, saying [to Eliphaz],
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
“If all my troubles and misery could be put on a scale and weighed,
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
they would be heavier than all the sands [on the shores] of the oceans. That is why I spoke (very rashly/without thinking clearly) [about the day that I was born].
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
[It is as though] Almighty [God] has shot me with arrows. [It is as though] those arrows had poison on their tips, and that poison has gone into my spirit. The things that God has done to me have terrified me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Just like a wild donkey does not [complain by] braying when it has plenty of grass to eat, and an ox does not [complain by] bellowing when it has food to eat [MET], [I would not complain if you were really helping/comforting me].
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
People complain [RHQ] when they must eat food which has no salt or other tasteless food [MET], [and that is what your words are like, Eliphaz].
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
Just like I do not want to eat food [like that], and I loathe/detests that kind of food [MET], [I do not appreciate what you have said to me].
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
“I wish that God would do for me what I have requested from him [DOU].
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
I wish that he would crush me [and let me die]. I wish that he would reach out his hand and take away my life.
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
If he would do that, I would be comforted by knowing that in spite of the great pain that I have suffered, I have always obeyed what [God, ] the Holy One, has commanded.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
But now I do not have [RHQ] enough strength to endure all these things. And since I have nothing [to hope for] in (the future/this life), it is difficult for me to be patient now [RHQ].
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
I am not [RHQ] strong like rocks are, and my body is not made of bronze.
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
So I am not able to help myself, and [it seems that] there is no one to rescue me.”
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
“When a man has many troubles, his friends should be kind to him, even if he stops revering Almighty [God].
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
But [you, ] my friends, are not dependable. You are like streams: They spill over their banks [in the spring]
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
when [the melting] ice and snow make those streams overflow,
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
but when the dry season comes, there is no water flowing [in those streams], and the channels dry up.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
[The caravans of merchants] turn off the path [to search for some water], but there is no water, so they die [in the desert].
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
The men in those caravans search [for some water] because they are sure that they will find some.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
But they do not find any, so they are very disappointed.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
Similarly, you friends have not helped me at all! You have seen that terrible things have happened to me, and you are afraid [that God might do similar things to you].
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
[After I lost all my wealth, ] did I ask any of you for money? [RHQ] Did I plead with any of you to spend some of your money to help me [RHQ]?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Have I asked any of you to rescue me from my enemies [RHQ]? Have I asked you to save me from those who (oppressed me/treated me badly) [RHQ]? [No!]”
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
“Answer me [now, and then] I will be quiet; tell me what wrong things I have done!
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
When people speak what is true, that will not hurt the person who hears it, but what you say, criticizing me, [is not true, so your saying it] proves nothing [RHQ]!
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
I am a man who has nothing to hope for, but you try to correct me, and you think what I say is nothing but wind [RHQ]!
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
You do not sympathize with me at all [for all that I am suffering]. [You are heartless!] You would even gamble to see who gets an orphan [as a prize]!
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Please look at me! I will not [RHQ] lie to you.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Stop [saying that I have sinned, and] stop criticizing me unjustly! You should realize that I have not done things that are wrong.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Do you think that I am lying? No, I am not lying, because I know what is right and what is wrong [RHQ].”
