Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Then answered Job, and said,
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh that my vexation could be truly weighed, and my calamity; oh that men might lift it up in the balances at once!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
For now it is already heavier than the sand of the sea: therefore are my words confused.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh it: the terrors of God set themselves in array against me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Doth the wild ass bray over the grass? or loweth the ox over his fodder?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Is ever tasteless food eaten without salt? or is there any flavor in the white of an egg?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
My soul refuseth to touch them: they are unto me like disgusting food.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Oh that some one would grant the accomplishment of my request; and that God would grant me the fulfillment of my hope!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Yea, that it would please God that he might crush me: that he would let loose his hand, and make an end of me!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Then would this be still my comfort; yea, I would rejoice in my pain while be would not spare: that I have not gainsaid the commands of the Holy One.—
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
What is my strength, that I should wait? and what my end, that I should yet longer retain my patience?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Is the strength of stones my strength? or is my flesh brazen?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Truly, am I not without my help in me? and is not wise counsel driven far away from me?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
As though I were one who refuseth kindness to his friend, and forsaketh the fear of the Almighty:
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My brothers are treacherous as a brook, like flowing brooks they pass along;
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Which are made turbid by reason of the ice, wherein the snow hideth itself;
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
At the time when they feel the warmth, they vanish; when it is hot, they are quenched out of their place.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
The paths of their course wind themselves along; they go in the wilderness and are lost.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
The caravans of Thema look hither, the travelling companies Sheba hope for them;
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
But they stand ashamed because they had trusted; they come thither and are made to blush.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
For truly now ye are like such a one: ye see my terrible state and are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Have I then ever said, Give me something, and out of your property offer a bribe in my behalf?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
And deliver me from the hand of the adversary? and redeem from the hand of tyrants?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Teach me, and I will indeed remain silent; and wherein I erred give me to understand.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
How pleasant are straightforward words! but what doth arguing prove?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Do ye think to reprove words, and [to regard] as wind the speeches of one that is despairing?
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Yea, ye would cast any thing upon the fatherless, and ye would dig a pit against your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
But now, if it please you, turn yourselves toward me, and [say] whether I would lie before your face.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Reflect again, I pray you, there will be no wrong: yea, reflect once more, my righteousness [will be found] therein.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Is there any wrong on my tongue? or should my palate not understand [if I spoke] what is iniquitous?
