Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
Then Job answered and said:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh that my vexation were but weighed, and my calamity laid in the balances altogether!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore are my words broken.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Almighty are within me, the poison whereof my spirit drinketh up; the terrors of God do set themselves in array against me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Can that which hath no savour be eaten without salt? or is there any taste in the juice of mallows?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
My soul refuseth to touch them; they are as the sickness of my flesh.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Oh that I might have my request, and that God would grant me the thing that I long for!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Even that it would please God to crush me; that He would let loose His hand, and cut me off!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Then should I yet have comfort; yea, I would exult in pain, though He spare not; for I have not denied the words of the Holy One.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
What is my strength, that I should wait? and what is mine end, that I should be patient?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Is it that I have no help in me, and that sound wisdom is driven quite from me?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
To him that is ready to faint kindness is due from his friend, even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My brethren have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that overflow,
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Which are black by reason of the ice, and wherein the snow hideth itself;
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
What time they wax warm, they vanish, when it is hot, they are consumed out of their place.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
The paths of their way do wind, they go up into the waste, and are lost.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
The caravans of Tema looked, the companies of Sheba waited for them —
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
They were ashamed because they had hoped; they came thither, and were confounded.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
For now ye are become His; ye see a terror, and are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Did I say: 'Give unto me'? or: 'Offer a present for me of your substance'?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
or: 'Deliver me from the adversary's hand'? or: 'Redeem me from the hand of the oppressors'?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Teach me, and I will hold my peace; and cause me to understand wherein I have erred.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
How forcible are words of uprightness! But what doth your arguing argue?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Do ye hold words to be an argument, but the speeches of one that is desperate to be wind?
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Yea, ye would cast lots upon the fatherless, and dig a pit for your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Now therefore be pleased to look upon me; for surely I shall not lie to your face.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Return, I pray you, let there be no injustice; yea, return again, my cause is righteous.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern crafty devices?
