Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
But Job answered, and said:
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
O that my sins, whereby I have deserved wrath, and the calamity that I suffer, were weighed in a balance.
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
As the sand of the sea this would appear heavier: therefore my words are full of sorrow:
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Lord are in me, the rage whereof drinketh up my spirit, and the terrors of the Lord war against me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Will the wild ass bray when he hath grass? or will the ox low when he standeth before a full manger?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Or can an unsavoury thing be eaten, that is not seasoned with salt? or can a man taste that which when tasted bringeth death?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
The things which before my soul would not touch, now, through anguish are my meats.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Who will grant that my request may come: and that God may give me what I look for?
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
And that he that hath begun may destroy me, that he may let loose his hand, and cut me off?
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
And that this may be my comfort, that afflicting me with sorrow, he spare not, nor I contradict the words of the Holy One.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
For what is my strength, that I can hold out? or what is my end that I should keep patience?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
My strength is not the strength of stones, nor is my flesh of brass.
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Behold there is no help for me in myself, and my familiar friends also are departed from me.
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
He that taketh away mercy from his friend, forsaketh the fear of the Lord.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My brethren have passed by me, as the torrent that passeth swiftly in the valleys.
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
They that fear the hoary frost, the snow shall fall upon them.
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
At the time when they shall be scattered they shall perish: and after it groweth hot they shall be melted out of their place.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
The paths of their steps are entangled: they shall walk in vain, and shall perish.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
They are confounded, because I have hoped: they are come also even unto me, and are covered with shame.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
Now you are come: and now seeing my affliction you are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Did I say: Bring to me, and give me of your substance?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Or deliver me from the hand of the enemy, and rescue me out of the hand of the mighty?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Teach me, and I will hold my peace: and if I have been ignorant in any thing, instruct me.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
Why have you detracted the words of truth, whereas there is none of you that can reprove me?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
You dress up speeches only to rebuke, and you utter words to the wind.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
You rush in upon the fatherless, and you endeavour to overthrow your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
However finish what you have begun, give ear, and see whether I lie.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Answer, I beseech you, without contention: and speaking that which is just, judge ye.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
And you shall not And iniquity in my tongue, neither shall folly sound in my mouth.
