Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
And Job answered and said,
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh that my grief were thoroughly weighed, and all my calamity laid in the balances!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore my words are vehement.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Almighty are within me, their poison drinketh up my spirit: the terrors of God are arrayed against me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
Doth the wild ass bray by the grass? loweth an ox over his fodder?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Shall that which is insipid be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
What my soul refuseth to touch, that is as my loathsome food.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
Oh that I might have my request, and that God would grant my desire!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
And that it would please God to crush me, that he would let loose his hand and cut me off!
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Then should I yet have comfort; and in the pain which spareth not I would rejoice that I have not denied the words of the Holy One.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should have patience?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Is my strength the strength of stones? is my flesh of brass?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Is it not that there is no help in me, and soundness is driven away from me?
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
For him that is fainting kindness [is meet] from his friend; or he forsaketh the fear of the Almighty.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My brethren have dealt deceitfully as a stream, as the channel of streams which pass away,
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
Which are turbid by reason of the ice, in which the snow hideth itself:
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
At the time they diminish, they are dried up; when heat affecteth them, they vanish from their place:
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
They wind about in the paths of their course, they go off into the waste and perish.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
The caravans of Tema looked, the companies of Sheba counted on them:
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
They are ashamed at their hope; they come thither, and are confounded.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
So now ye are nothing; ye see a terrible object and are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
Did I say, Bring unto me, and make me a present from your substance?
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
Or, rescue me from the hand of the oppressor, and redeem me from the hand of the violent?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Teach me, and I will hold my tongue; and cause me to understand wherein I have erred.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
How forcible are right words! but what doth your upbraiding reprove?
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Do ye imagine to reprove words? The speeches of one that is desperate are indeed for the wind.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Yea, ye overwhelm the fatherless, and dig [a pit] for your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
Now therefore if ye will, look upon me; and it shall be to your face if I lie.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Return, I pray you, let there be no wrong; yea, return again, my righteousness shall be in it.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
Is there wrong in my tongue? cannot my taste discern mischievous things?
