Hioba 6
1 Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
But Job answered and said,
2 O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
Oh that one would indeed weigh the wrath that is upon me, and take up my griefs in a balance together!
3 Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
And verily they would be heavier than the sand by the seashore: but, as it seems, my words are vain.
4 [Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
For the arrows of the Lord are in my body, whose violence drinks up my blood: whenever I am going to speak, they pierce me.
5 Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
What then? will the wild ass bray for nothing, if he is not seeking food? or again, will the ox low at the manger, when he has a fodder?
6 Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
Shall bread be eaten without salt? or again, is there taste in empty words?
7 [Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
For my wrath cannot cease; for I perceive my food as the smell of a lion [to be] loathsome.
8 Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
For oh that he would grant [my desire], and my petition might come, and the Lord would grant my hope!
9 Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
Let the Lord begin and wound me, but let him not utterly destroy me.
10 Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
Let the grave be my city, upon the walls of which I have leaped: I will not shrink from it; for I have not denied the holy words of my God.
11 Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
For what is my strength, that I continue? what is my time, that my soul endures?
12 Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
13 Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
Or have I not trusted in him? but help is [far] from me.
14 Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
Mercy has rejected me; and the visitation of the Lord has disregarded me.
15 Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
My nearest relations have not regarded me; they have passed me by like a failing brook, or like a wave.
16 Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
They who used to reverence me, now have come against me like snow or congealed ice.
17 W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
When it has melted at the approach of heat, it is not known what it was.
18 Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
Thus I also have been deserted of all; and I am ruined, and become an outcast.
19 Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
Behold the ways of the Thaemanites, ye that mark the paths of the Sabaeans.
20 Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
They too that trust in cities and riches shall come to shame.
21 Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
But ye also have come to me without pity; so that beholding my wound ye are afraid.
22 Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
What? have I made any demand of you? or do I ask for strength from you,
23 Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
to deliver me from enemies, or to rescue me from the hand of the mighty ones?
24 Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
Teach ye me, and I will be silent: if in anything I have erred, tell me.
25 O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
But as it seems, the words of a true man are vain, because I do not ask strength of you.
26 Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
Neither will your reproof cause me to cease my words, for neither will I endure the sound of your speech.
27 Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
Even because ye attack the fatherless, and insult your friend.
28 Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
But now, having looked upon your countenances, I will not lie.
29 Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
Sit down now, and let there not be unrighteousness; and unite again with the just.
30 Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
For there is no injustice in my tongue; and does not my throat meditate understanding?
