< Hioba 5 >

1 Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
Chama agora; há alguém que te responda? e para qual dos santos te virarás?
2 Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
Porque a ira destrói o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
Bem vi eu o louco lançar raízes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados às portas, e não há quem os livre.
5 Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
A sua sega a devora o faminto, e até dentre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
Porque do pó não procede a aflição, nem da terra brota o trabalho.
7 Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
Porém eu buscaria a Deus; e a ele dirigiria a minha fala.
9 Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
Ele faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
Que dá a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos,
11 Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Para pôr aos abatidos num lugar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
Ele aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.
13 Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
Ele apanha os sábios na sua própria astúcia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
Eles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, às apalpadelas.
15 On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
Porém ao necessitado livra da espada, e da boca deles, e da mão do forte.
16 Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
Assim há esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua boca.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
Porque ele faz a chaga, e ele mesmo a liga: ele fere, e as suas mãos curam.
19 Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
Em seis angústias te livrará; e na sétima o mal te não tocará.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violência da espada.
21 Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
Da assolação e da fome te rirás, e os animais da terra não temerás.
23 Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
Porque até com as pedras do campo terás a tua aliança; e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
Também saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a erva da terra.
26 W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
Na velhice virás à sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita nisso para teu bem.

< Hioba 5 >