Hioba 5
1 Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah na mael ve.
2 Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
3 Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
4 Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
5 Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
6 Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
7 Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
8 Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
9 Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
A len la a saii vaengah khobaerhambae te khenah lek pawh, tae lek pawh.
10 Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
11 Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
12 Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
Aka thaai kah kopoek te a phae tih a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
13 Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih aka hlang hnuei kah cilsuep he hma paitok.
14 Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
15 On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
16 Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
17 Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
18 On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
19 Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
20 W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
21 Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
22 Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih diklai mulhing te na rhih mahpawh.
23 Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
24 I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
Na dap kah rhoepnah te na ming vetih na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
25 Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
Na tiingan muep na ming vetih na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
26 W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
A tue vaengkah canghlom a coi bangla na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
27 Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.
