Hioba 42
1 Wtedy Hiob odpowiedział PANU:
To naah Job mah Angraeng khaeah,
2 Wiem, że ty wszystko możesz i że żaden twój zamysł nie może być powstrzymany.
hmuennawk boih na sak thaih, tito ka panoek; hmuen sak han nam sakhaih mi mah doeh pakaa thai ai, tito ka panoek.
3 Kim jest ten, który zaciemnia radę bez wiedzy? Właśnie dlatego mówiłem to, czego nie rozumiałem; mówiłem o rzeczach zbyt cudownych, których nie mogłem pojąć.
Panoekhaih tawn ai ah ka thuih ih lok anghmasak kami loe mi aa? tiah lok nang dueng; kai loe ka panoek ai ih loknawk, ka panoek ai ih hmuennawk hoi paroeai dawnrai koi hmuennawk to ka thuih moeng boeh.
4 Wysłuchaj, proszę, a będę mówił; będę cię pytał, a ty mnie pouczysz.
Nang mah, Tahngai ah, lok kang thuih han; kang dueng ih lok to na pathim ah, tiah nang naa.
5 [Dotąd] tylko [moje] ucho słyszało o tobie, lecz teraz moje oko cię ujrzało.
Na thuih ih lok to ka naa mah thaih boeh, vaihi ka mik mah nang to hnuk boeh.
6 Dlatego żałuję i pokutuję w prochu i popiele.
To pongah kaimah hoi kaimah hae panuet moe, dawnpakhuemhaih amtuengsak hanah, maiphu hoi vaipoep nuiah kang hnut boeh, tiah a naa.
7 A gdy PAN wypowiedział te słowa do Hioba, powiedział PAN do Elifaza z Temanu: Mój gniew zapłonął przeciw tobie i przeciw dwom twoim przyjaciołom, ponieważ nie mówiliście o mnie prawdy jak mój sługa Hiob.
Angraeng mah Job khaeah hae loknawk thuih pacoengah, Angraeng mah Teman acaeng Eliphaz khaeah, Nang hoi nam pui hnik nuiah palung ka phui; ka tamna Job mah thuih ih lok baktiah, loktang ah kaom kai kawng to na thui hoi ai.
8 Teraz więc weźcie sobie siedem cielców i siedem baranów, idźcie do mego sługi Hioba i złóżcie całopalenie za siebie; a Hiob, mój sługa, będzie się modlił za was, bo jego przyjmę, abym nie uczynił z wami według waszej głupoty. Nie mówiliście bowiem o mnie prawdy jak mój sługa Hiob.
To pongah vaihi maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto lak pacoengah, ka tamna Job khaeah caeh oh loe, nangmacae hanah hmai angbawnhaih to sah oh; ka tamna Job mah nangcae han lawk na thui pae tih; anih lawkthuihaih to ka talawk pae han; toe ka tamna Job mah thuih ih lok baktiah, loktang ah kaom kai kawng to na thui hoi ai pongah, nam thu o haih atho to kang pathok han, tiah a naa.
9 Poszli więc Elifaz z Temanu, Bildad z Szuach i Sofar z Naamy i uczynili, jak PAN im rozkazał. PAN także przyjął Hioba.
To pongah, Teman acaeng Eliphaz, Shuh acaeng Bildad hoi Namaath acaeng Zophar cae loe caeh o moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah a sak o; to naah Angraeng mah Job lawkthuihaih to tahngaih pae.
10 PAN przywrócił to, co zostało zabrane Hiobowi, gdy się modlił za swoich przyjaciół. PAN także pomnożył Hiobowi w dwójnasób wszystko, co miał.
Job mah ampuinawk han lawkthuih pae pacoengah, Angraeng mah canghniah tawnh ih hmuen pongah alet hnetto kamtlai ah angraenghaih to paek let.
11 Wtedy zeszli się do niego wszyscy jego bracia, wszystkie jego siostry i wszyscy dawni znajomi i jedli z nim chleb w jego domu. Ubolewali nad nim i pocieszali go z powodu wszystkich nieszczęść, które PAN sprowadził na niego. Każdy dał mu po jednym srebrniku i każdy po jednym złotym kolczyku.
To pacoengah angmah ih nawkamyanawk, a tanunawk, ampui kangzongnawk anih khaeah angzoh o moe, a im ah anih hoi nawnto buhcaakhaih to a sak o; Angraeng mah anih nuiah phaksak ih raihaih pongah nihcae mah anih to palungset o haih moe, pathloep o; nihcae boih mah sum kanglung phoisa hoi sui bantuek maeto anih hanah paqum pae o.
12 I tak PAN błogosławił ostatnie [lata] Hioba bardziej niż początkowe. Miał bowiem czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic.
Hnukkhuem ah loe Angraeng mah Job hanah hmaloe ih pongah kamtlai ah tahamhoihaih to paek pongah, tuu sang hatlai palito, kaengkuu hrang sang tarukto, laikok atok thaih maitaw tae sangto hoi laa hrang sangto a tawnh.
13 Miał też siedmiu synów i trzy córki.
Anih mah capa sarihto hoi canu thumto sak let.
14 I nadał pierwszej imię Jemima, drugiej Kecja i trzeciej Kerenhappuk.
Canu kacoeh loe Jemima, hnetto haih loe Kezia, thumto haih loe Keren-Happuh, tiah ahmin phui.
15 W całej ziemi nie można było znaleźć kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Ich ojciec dał im dziedzictwo wśród ich braci.
Prae thung boih ah Job canu baktih kranghoih nongpata mi doeh om ai; nihcae ih ampa Job loe a canunawk hanah, nihcae ih thangqoi nongpanawk hoi kangvan ah qawk to pazet pae.
16 Potem Hiob żył jeszcze sto czterdzieści lat i oglądał swoich synów i synów swoich synów aż do czwartego pokolenia.
To pacoengah Job loe saning cumvai, quipalito hing; a caanawk hnuk pacoengah, a caanawk ih caa patoeng, adung pali karoek to hnuk vop.
17 I umarł Hiob stary i syty dni.
Job loe saning akoep moe, mitong naah duek.
