Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
“So wubetumi de darewa atwe ɔdɛnkyɛmmirampɔn anaa wubetumi de hama akyekyere ne tɛkrɛma?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
So wubetumi de hama afa ne hwenem, anaasɛ wubetumi de darewa aso nʼabogye mu?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Ɔbɛkɔ so asrɛ wo sɛ hu no mmɔbɔ ana? Ɔne wo bɛkasa brɛoo ana?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Ɔbɛpene ne wo ayɛ apam ama wode no ayɛ wʼakoa afebɔɔ ana?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Wubetumi de no ayɛ abɛbɛ te sɛ anomaa anaa wubetumi asa no hama de no ama wo mmabea?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
So aguadifo bɛpɛ sɛ wode no bedi nsesagua? Wɔbɛkyekyɛ ne mu ama aguadifo ana?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Wubetumi de mpeaw awowɔ ne were mu anaasɛ wode mpataa mpɛmɛ bɛwowɔ ne ti ho?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Wode wo nsa ka no a, wobɛkae sɛnea ɔbɛwosow ne ho, nti worenyɛ saa bio!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Ɔkwan biara nni hɔ a wobɛfa so akyere no; ani a ɛbɔ ne so kɛkɛ no ma nnipa dwudwo.
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Obiara ntumi nsi ne bo nhwanyan no. Afei hena na obetumi ne me adi asi?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Hena na mede no ka a ɛsɛ sɛ mitua? Biribiara a ɛhyɛ ɔsoro ase no yɛ me de.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
“Me werɛ remfi sɛ mɛka nʼakwaa, nʼahoɔden ne ne bɔbea fɛfɛ no ho asɛm.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Hena na obetumi aworɔw ne ho ahama, na hena na ɔde nnareka bɛkɔ ne ho?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Hena na obetumi abue nʼabogye, a ɛse a ɛyɛ hu ayɛ no ma no?
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Nʼakyi wɔ bona a ɛsesa so, ɛtetare so a ɔkwan nna mu koraa;
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
sɛnea ɛtetare so fa no nti, mframa biara mfa ntam.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Ɛtoatoa mu denneennen a emu ntumi ntetew.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Sɛ ɔnwansi a, ɛpepa gya; nʼaniwa aba te sɛ adekyeenim hann.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Agyatɛn turuw fi nʼanom na nsramma turuturuw fi mu.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Wusiw sen fi ne hwene mu te sɛ ɔsɛn a esi gya so.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Ne home ma gyabiriw ano sɔ, na ogyaframa tu fi nʼanom.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Ne kɔn mu wɔ ahoɔden ankasa; wɔn a wohu no no aba mu bu.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Ne were a abubu agu so no yɛ peperee; ayɛ pemee a ɛnka ne ho.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Ne koko so yɛ den sɛ ɔbotan ɛyɛ den sɛ awiyammo.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Sɛ ɔsɔre a, ahoɔdenfo bɔ huboa; sɛ ɔwosow ne ho a woguan.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Afoa wɔ no a, ɛnka no, peaw, pɛmɛ ne agyan nso saa ara.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Ɔfa dade sɛ wura bi na kɔbere mfrafrae te sɛ dua a awu bi ma no.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Agyan mma no nguan; ahwimmo mu aboa yɛ ntɛtɛ ma no.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Kontibaa te sɛ sare wɔ nʼani so; na ɔserew pɛmɛ nnyigyei.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Abon a ano yɛ nnam tuatua ne yafunu so. Ɔtwe ne ho ase wɔ fam fa dontori mu a, eyiyi akam.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Ɔma bun mu huru sɛ nsu a ɛwɔ ɛsɛn mu na onunu po mu sɛ srade a ɛwɔ kuku mu.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Nea ɔbɛfa no, ɛhɔ nsu no pa yerɛw yerɛw; na obi besusuw sɛ po bun adan ayɛ dwen.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Asase so biribiara ne no nsɛ. Ɔyɛ abɔde a onsuro hwee.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Ommu wɔn a wɔyɛ ahantan no mu biara; ɔyɛ wɔn a wɔyɛ ahomaso no nyinaa so hene.”
