Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
“¿Puedes sacar al Leviatán con un anzuelo? o presionar su lengua con una cuerda?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
¿Puedes poner una cuerda en su nariz, o atravesar su mandíbula con un gancho?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Te hará muchas peticiones, ¿o te hablará con palabras suaves?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Hará un pacto con vosotros, para que lo tomes por siervo para siempre?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿O lo atarás para tus chicas?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
¿Los comerciantes harán un trueque por él? ¿Lo repartirán entre los comerciantes?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Puede llenar su piel con hierros de púas, o su cabeza con lanzas de pescado?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla, y no lo hagas más.
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
He aquí que la esperanza de él es vana. ¿No se abatirá uno incluso al verlo?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Nadie es tan feroz que se atreva a agitarlo. ¿Quién es, pues, el que puede presentarse ante mí?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
¿Quién me ha dado primero, para que yo le pague? Todo bajo el cielo es mío.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
“No guardaré silencio sobre sus miembros, ni su poderosa fuerza, ni su buena contextura.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
¿Quién puede despojarse de su prenda exterior? ¿Quién se acercará a sus fauces?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
¿Quién puede abrir las puertas de su rostro? Alrededor de sus dientes está el terror.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Las fuertes escamas son su orgullo, encerrados juntos con un cierre hermético.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
Uno está tan cerca de otro, que ningún aire pueda interponerse entre ellos.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Están unidos entre sí. Se pegan entre sí, de modo que no se pueden separar.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Su estornudo hace brillar la luz. Sus ojos son como los párpados de la mañana.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
De su boca salen antorchas ardientes. Saltan chispas de fuego.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
De sus fosas nasales sale un humo, como de una olla hirviendo sobre un fuego de cañas.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Su aliento enciende las brasas. Una llama sale de su boca.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Hay fuerza en su cuello. El terror baila ante él.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Las escamas de su carne están unidas. Son firmes con él. No se pueden mover.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Su corazón es firme como una piedra, sí, firme como la piedra de molino inferior.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Cuando se levanta, los poderosos tienen miedo. Se retiran ante su paliza.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Si uno lo ataca con la espada, no puede prevalecer; ni la lanza, ni el dardo, ni el asta puntiaguda.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Cuenta el hierro como paja, y el bronce como la madera podrida.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
La flecha no puede hacerle huir. Las piedras de la honda son como la paja para él.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Los palos se cuentan como rastrojos. Se ríe de las prisas de la jabalina.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Sus partes inferiores son como alfareros afilados, dejando un rastro en el barro como un trineo.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Hace que lo profundo hierva como una olla. Hace que el mar sea como un bote de pomada.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Hace brillar un camino tras él. Se diría que el profundo tiene el pelo blanco.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
En la tierra no hay nada igual, que se hace sin miedo.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Él ve todo lo que es alto. Es el rey de todos los hijos de la soberbia”.
