Hioba 41

1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

Poderás tirar com anzol o leviathan? ou ligarás a sua lingua com a corda?

2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

Podes pôr um junco no seu nariz? ou com um espinho furarás a sua queixada?

3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

Porventura multiplicará muitas supplicações para comtigo? ou brandamente fallará?

4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

Fará elle concertos comtigo? ou o tomarás tu por escravo para sempre?

5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

Brincarás com elle, como com um passarinho? ou o atarás para tuas meninas?

6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

Os teus companheiros farão d'elle um banquete? ou o repartirão entre os negociantes?

7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

Encherás a sua pelle de ganchos? ou a sua cabeça com arpéos de pescadores?

8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

Põe a tua mão sobre elle, lembra-te da peleja, e nunca mais tal intentarás.

9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

Eis que a sua esperança falhará: porventura tambem á sua vista será derribado?

10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

Ninguem ha tão atrevido, que a despertal-o se atreva: quem pois é aquelle que ousa pôr-se em pé diante de mim

11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

Quem me preveniu, para que eu haja de retribuir-lhe? pois o que está debaixo de todos os céus é meu.

12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

Não calarei os meus membros, nem a relação das suas forças, nem a graça da sua formação.

13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

Quem descobriria a superficie do seu vestido? quem entrará entre as suas queixadas dobradas?

14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

Quem abriria as portas do seu rosto? pois em roda dos seus dentes está o terror.

15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

As suas fortes escamas são excellentissimas, cada uma fechada como com sello apertado.

16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

Uma á outra se chega tão perto, que nem um assopro passa por entre ellas.

17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

Umas ás outras se apegam: tanto se travam entre si, que não se podem separar.

18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

Cada um dos seus espirros faz resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.

19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

Da sua bocca saem tochas: faiscas de fogo arrebentam d'ella.

20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

Dos seus narizes procede fumo, como d'uma panella fervente, ou d'uma grande caldeira.

21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

O seu halito faria incender os carvões: e da sua bocca sae chamma.

22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

No seu pescoço pousa a força: perante elle até a tristeza salta de prazer.

23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

Os musculos da sua carne estão pegados entre si: cada um está firme n'elle, e nenhum se move.

24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

O seu coração é firme como uma pedra e firme como parte da mó de baixo.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Levantando-se elle, tremem os valentes: em razão dos seus abalos se purificam.

26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

Se alguem lhe tocar com a espada, essa não poderá penetrar, nem lança, dardo ou couraça.

27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

Elle reputa o ferro por palha, e o cobre por pau podre.

28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

A setta o não fará fugir: as pedras das fundas se lhe tornam em rastolho.

29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

As pedras atiradas estima como arestas, e ri-se do brandir da lança.

30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

Debaixo de si tem conchas ponteagudas: estende-se sobre coisas ponteagudas como na lama.

31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

As profundezas faz ferver, como uma panella: torna o mar como quando os unguentos fervem.

32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

Apoz elle allumia o caminho: parece o abysmo tornado em brancura de cãs.

33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

Na terra não ha coisa que se lhe possa comparar, pois foi feito para estar sem pavor.

34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.

Todo o alto vê: é rei sobre todos os filhos d'animaes altivos.