Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
“Ati hokkoo qurxummiitiin Lewaataan harkiftee baasuu yookaan arraba isaa funyoodhaan hidhuu ni dandeessaa?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Funyaan isaa keessa funyoo baasuu yookaan lafee mangaagaa isaa hokkoodhaan uruu ni dandeessaa?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Inni akka ati isaaf araaramtuuf guddisee si kadhataa? Afaan nagaatiinis sitti ni dubbataa?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Akka ati bara baraan garbicha godhattuuf inni si wajjin kakuu ni galaa?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Ati akka simbirroota wajjin taphattu isa wajjin ni taphattaa? Yookaan shamarran keetiif isa ni hiitaa?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Daldaltoonni isa irratti gatii wal dubbatuu? Warra bitee gurguruufis isa ni qooduu?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Ati gogaa isaa xiyyaan, yookaan mataa isaa hokkoo ittiin qurxummii qabaniin wawwaraanuu ni dandeessaa?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Yoo harka keetiin isa tuqxe, walʼaansoo sana ni yaadatta; deebitees waan sana hin gootu!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Isa moʼanna jedhanii abdachuun soba; ijumaan isa ilaaluunuu nama hollachiisa.
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Namni isa dammaqsuuf garaa qabaatu tokko iyyuu hin jiru. Egaa namni na dura dhaabachuu dandaʼu eenyu?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Namni waa natti kennatee ani deebisuufii qabu eenyu? Wanni samii jala jiru hundinuu kanuma koo ti.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
“Ani waaʼee harkaa fi miilla isaa, waaʼee jabinaa fi dhaaba toluu isaa dubbachuu hin dhiisu.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Eenyutu uffata inni irraan uffatu irraa baasa? Eenyutu luugama qabatee isatti dhiʼaata?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Eenyutu balbala afaan isaa isa ilkaan isaa sodaachisaa sanaan marfame banuu dandaʼa?
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Dugdi isaa gaachanawwan tarree galan, kanneen akka malee walitti maxxanfaman qaba;
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
tokkoon tokkoon gaachanawwan sanaa akka qilleensi gidduu isaanii hin baaneef baayʼee walitti maxxanu.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Isaan jabeeffamanii walitti qabsiifaman; waan walitti fayyaniif gargar hin baafaman.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Haxxissoon isaa balaqqeessa ifaa baasa; iji isaa immoo akkuma ifa biiftuu reefuu baatuu ti.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Afaan isaa keessaa arraba ibiddaatu baʼa; qaanqeenis afaan isaa keessaa ni faffacaʼa.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Akkuma aara xuwwee ibidda shambaqqoo irratti dafqu keessaa baʼuu funyaan isaatii aarri ni baʼa.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Hafuurri afaan isaatii baʼu cilee ibiddaa qabsiisa; afaan isaa keessaas arrabni ibiddaa ni baʼa.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Morma isaa keessa jabinatu jira; sodaachisuunis fuula isaa dura ni utaala.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Dachaan foon isaa wal qabateera; dachaan sunis walitti fayyeera; hin sochoʼus.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Lapheen isaa akka kattaa jabaata; akka dhagaa daakuus jabaa dha.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Yeroo inni ol kaʼutti, jajjaboonni ni sodaatu; yommuu inni lafa sochoosaa dhufutti isaan of irra garagalanii baqatu.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Goraadeen itti buʼu illee homaa isa hin godhu; eeboon yookaan xiyyi yookaan ankaaseenis homaa isa hin godhu.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Inni sibiila akka cidiitti, naasii immoo akka muka tortoreetti heda.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Xiyyi isa hin baqachiisu; dhagaan furrisaa isaaf akkuma habaqii ti.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Bokkuun isaaf akkuma cidii ti; inni mirmirfamuu eebootti ni kolfa.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Garaan isaa jalli akka cabaa okkotee kan qara qabuu ti; akka muka ittiin midhaan dhaʼaniittis dhoqqee baqaqsa.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Inni tuujuba akka okkotee dafquutti koqsiisa; galaanas akkuma bilqaaxxii dibataa raasa.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Inni duuba isaatiin akka karaan ifu ni godha; namni waan tuujubni sun rifeensa adii qabu seʼa.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Uumamni homaa hin sodaanne, kan isaan qixxaatu tokko iyyuu lafa irra hin jiru.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Inni warra of tuulu ni tuffata; warra of jaju hunda irratti mootii dha.”
