Hioba 41

1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

Kihúzod-e a leviátánt horoggal, s kötéllel lenyomod-e nyelvét?

2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

Teszel-e kákagúzst orrába és kampóval átlyukaszthatod-e állkapcsát?

3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

Fog-e könyörögni neked, avagy szelíden beszél-e hozzád?

4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

Köt-e veled szövetséget, veheted-e örökre szolgául?

5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

Játszhatsz-e vele mint madárral, s megkötöd-e leányzóid számára?

6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

Alkudnak-e rajta kalmártársak, szétosztják-e kereskedők közt?

7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

Megrakod-e tüskékkel a bőrét és halászszigonnyal fejét?

8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

Vesd rá kezedet, gondolj harczra – nem teheted többé.

9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

Lám, az ember várakozása megcsalatkozott, hisz már láttára is leterül.

10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

Nincs vakmerő, ki felingerelné: ki az tehát, ki én elémbe áll?

11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

Ki előzött meg valamivel, hogy fizessek? Mi az egész ég alatt van, enyém az.

12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

Nem hallgathatom el tagjait, sem hatalmának mivoltát, sem testalkatának kellemét.

13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

Ki takarta fel ruhájának felszínét, páros fogsora közé ki hatol be?

14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

Arczának ajtait ki nyitotta fel, fogai körül rettenet!

15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

Büszkeség pajzsainak csatornái, szoros pecséttel lezárva;

16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

egyik éri a másikat, s levegő sem jut közéjök;

17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

egyik tapad a másikhoz, összefogódznak s nem válnak szét.

18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

Tüsszentése fényt sugároztat és szemei olyanok mint a hajnal szempillái.

19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

Szájából fáklyák csapnak ki, tüzes sziporkák szökkennek el.

20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

Orrlyukaiból füst megy ki, mint forró üstből kákatörzsön.

21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

Lehelete parazsat lobbant föl, és láng megy ki szájából.

22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

Nyakán erő tanyázik, előtte szökik a csüggedés.

23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

Húsának lafantyúi feszesek, szilárdak rajta, nem fityegnek.

24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

Szíve szilárd mint a kő és szilárd mint az alsó malomkő.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

Emelkedésétől hatalmasak félnek, megtöretésétől megzavarodnak.

26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

Ha ki karddal éri, ez nem áll meg benne, sem dárda, kopja s nyílvas.

27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

Szalmának tekinti a vasat, korhadt fának az érczet;

28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

meg nem szalasztja az íjj fia, tarlóvá változnak át rajta parittyakövek.

29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

Tarlónak tekinti a buzogányt, s nevet a lándzsának süvítésén.

30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

Alul rajta kiélezett cserepek, cséplőszánt terít az iszapra.

31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

Felforralja, mint a fazekat, a mélységet, olyanná teszi a tengert, mint keverő üstöt.

32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

Mögötte világít egy ösvény, őszhajnak lehet gondolni az árt.

33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

Nincs földön párja neki, mely alkotva van rettenthetetlennek.

34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.

Minden magast lenéz, király ő mind a büszke vadak fölött.