Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
E HOOPAA anei oe i ka leviatana me ka makau? A e kaomi i kona alelo me ke aho?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
E hiki anei ia oe ke hookomo i ke kaula kaluha i kona ihu? A me ka makau e hoolou i kona iwia?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
E hoomahuahua anei ia i ka nonoi ana ia oe? E olelo anei ia i na mea hooluolu ia oe?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
A hoopaa anei ia i ka berita me oe? E lawe anei oe ia ia i kauwa mau loa?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
E paani pu anei oe me ia me he manu la? E hoopaa anei oe ia ia no kou poe wahine opio?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
E hana anei na makamaka ia ia i mea ahaaina? E mahele anei lakou ia ia iwaena o ka poe kuai?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
E hiki anei ia oe ke hoopiha i kona ili i na mea oi? I kona poo hoi i na o-ia?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
E kau oe i kou lima maluna ona, E hoomanao i ke kaua, a e hooki iho.
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Aia hoi, o ka manao e paa aku ia ia ua make hewa: Aole anei e hina ilalo ka mea e nana aku ana ia ia?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Aohe mea aa e hoala ia ia: A owai la hoi ka mea e hiki ke ka imua o'u?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Owai ka i hana mua mai na'u, a e uku aku au? O na mea a pau malalo o ka lani, no'u ia.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Aole au e huna i kona mau lala, Aole hoi i ka ikaika a me ka nani o kana mea kaua.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Owai ka mea e wehe ae i ke alo o kona kapa? Owai ka mea e komo iloko o kona mau a palua?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Owai ka mea e wehe ae i na pani o kona maka? O kona mau niho a puni he mea weliweli ia.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
O kona haaheo, o kona mau palekaua paa no ia, I hoopiliia i ka mea kapili paa.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
Ua pili kekahi i kekahi, Aole e komo ka makani iwaena o lakou.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Ua pili pu kekahi me kekahi, Ua hui pu ia lakou, aole e hiki ke hookaawaleia'e.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Ma kona kiha ana alohi mai la ka malamalama, O kona mau maka ua like me na lihilihi o ke kakahiaka.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Mailoko mai o kona waha hele aku na lapalapa, A lele aku na huna ahi.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Mailoko mai o kona mau pukaihu puka aku ka mahu, E like me ko ka ipuhao wela, a me ka ipuhao lapalapa.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Hoa aku kona hanu i na lanahu, A mai kona waha puka aku ka lapalapa.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Maloko o kona a-i ke noho la ka ikaika, A lelele ka weliweli imua ona.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
O na wahi lewalewa o kona io ua pilipaaia, Ua paa ia ia, aole e hoonaueia.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
O kona naau ua paa, me he pohaku la, A ua paakiki e like me ka pohaku lalo o ka wili.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
I kona ea ana iluna, makau ka poe ikaika; No ka weliweli pihoihoi lakou.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
O ke kau ana o ka pahikaua ia ia aole ia e paa: O ka pahi o, o ka ihe, a me ka pololu.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Ua manao no ia i ka hao he like ia me ka mauu maloo, A i ke keleawe me he laau popopo la.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Aole e hiki i ka pua pana ke hooauhee ia ia: O na pohaku o ka maa, ua like ia me ka opala.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Ua manaoia ka newa e like me ka opala; Ua akaaka no ia i ka naue ana o ka ihe.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Malalo ona na apana ipu lepo: Hohola aku ia i ka mea oi maluna o ka lepo.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Hoopohapoha no ia i ka hohonu, me he ipuhao la: Hana no ia i ke kai me he ipu mea hamo la.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Waiho no ia i ala malamalama mahope ona; Ua manaoia ka hohonu, he poohina.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Aohe mea like maluna o ka honua, Ka mea i hanaia me ka makau ole.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Nana mai no ia i na mea kiekie a pau; Oia ke alii maluna o ka poe haaheo a pau.
