Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Ziehst du das Krokodil mit der Angel heraus, legst du ihm einen Zaum ins Maul?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Kannst du einen Ring an seine Nase legen und einen Haken durch seine Kinnbacken stoßen?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Wird es dich lange bitten oder dir Zärtlichkeiten sagen?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Wird es einen Bund mit dir schließen, daß du es zum ewigen Knechte machest?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Kannst du mit ihm spielen wie mit einem Vögelein, oder es anbinden für deine Mädchen?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Verkaufen es die Genossen untereinander, oder teilen es die Händler unter sich?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Kannst du seine Haut mit Pfeilen spicken und mit Fischerhaken seinen Kopf?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Lege deine Hand daran. Du wirst des Kampfes nicht vergessen, wirst es nicht zum zweitenmal tun!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Siehe, die Hoffnung auf dasselbe wird getäuscht; fällt man nicht schon bei seinem Anblick dahin?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Niemand ist so kühn, daß er es reizen möchte; wer kann aber vor Mir bestehen?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Wer ist mir zuvorgekommen, daß ich es ihm vergelte? Unter dem ganzen Himmel ist alles mein!
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Ich will von seinen Gliedern nicht schweigen, sondern reden von seiner großen und schönen Gestalt.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Wer entblößt es von seinem Schuppenpanzer und greift ihm in sein doppeltes Gebiß?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Wer öffnet die Türen seines Rachens? Seine Zähne verbreiten Schrecken.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Prächtig sind seine starken Schilder, fest zusammengeschlossen und versiegelt;
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
einer fügt sich an den andern, daß kein Luftzug dazwischen kommt;
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
sie hängen fest zusammen, sind geschlossen und trennen sich nicht.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Sein Niesen strahlt wie Licht, und seine Augen sind wie die Wimpern der Morgenröte.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Aus seinem Rachen schießen Fackeln, Feuerfunken entsprühen ihm.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Dampf geht auf von seinen Nüstern, und der Sumpf wird wie ein siedender Topf.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Sein Atem facht Kohlen an, eine Flamme schießt aus seinem Munde.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Stärke wohnt auf seinem Nacken und Schrecken zieht vor ihm her.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Die Wampen seines Fleisches sitzen fest wie angegossen und bewegen sich nicht.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Sein Herz ist hart wie Stein und so fest wie der untere Mühlstein.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Die Helden erbeben, wenn es auffährt; vor Zittern geht ihr Bogen fehl.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Greift man es mit dem Schwerte an, so haftet dieses nicht, kein Speer, kein Wurfspieß und kein Pfeil.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Es achtet Eisen für einen Strohhalm, und Erz für faules Holz.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Kein Pfeil vermag es in die Flucht zu schlagen, und Schleudersteine fallen wie Spreu von ihm ab.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Es achtet die Keule für einen Halm und verlacht das Sausen der Spieße.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Unter ihm sind spitze Scherben, es zieht wie ein Dreschschlitten über den Schlamm dahin.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Es macht die Tiefe sieden wie einen Kessel, macht das Meer zu einem Salbentopf.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Hinter ihm her leuchtet der Pfad, es macht die Flut den Silberhaaren gleich.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Auf Erden ist nicht seinesgleichen; es ist gemacht, um ohne Furcht zu sein.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Es schaut alle Hohen [furchtlos] an, es ist ein König über alle Stolzen.
